ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ (2)
Μανόλης Ανδρόνικος: Ο αγωνιστής του καλού Βαγγέλης Στεργιόπουλος Όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και τα μέτρα νοθευμένα, πώς να ζυγίσει κανείς τη σημασία μιας πνευματικής προσφοράς; Πώς να μετρήσει το κενό μιας απουσίας, παγωμένος ακόμα από την αναπάντεχη μοναξιά και τις αναστολές της σιωπής, τις σύμφυτες με τις λειτουργίες της συγκίνησης; Ο Μανόλης Ανδρόνικος έφυγε τη στιγμή ακριβώς που η παρουσία του μας ήταν απαραίτητη για την εμψυχωτική της δύναμη και την παρηγορητική της πνοή. Για τη μεταδοτικότητα μιας ζωντάνιας που αφύπνιζε τις συνειδήσεις μας από το λήθαργο της καθημερινής φθοράς. Με ταραγμένη τη νηφαλιότητα των νοητικών διεργασιών τα λόγια χάνουν το ειδικό τους βάρος. Ακόμα περισσότερο όταν καλούνται να αποτιμήσουν μια προσωπικότητα σύνθετη και πολύπλευρη, τόσο από τις φυσικές καταβολές του χαρακτήρα της όσο και από τη διάπλαση του παιδευτικού της ιδεώδους. Η ανάγκη της αναγωγής στο καίριο, στην εσώτατη εκείνη φλόγα που σιγοκαίει φωτίζοντας με το δικό της φως τ...