ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  Νικηταράς ο Τουρκοφάγος: Τα έργα και οι ημέρες του ταπεινού ήρωα του 1821 Η πορεία και η δράση του Νικήτα Σταματελόπουλου, του ταπεινού ήρωα ελληνικής επανάστασης του 1821 Κείμενο Γιάννης Θ. Διαμαντής Στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, πεθαίνει μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της  Επανάστασης του 1821 ,ο  Νικήτας Σταματελόπουλος , γνωστός και με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, όπως τον αποκαλούσαν λόγω των επιτυχιών που σημείωσε στις μάχες κατά των Τούρκων. Ο Νικηταράς ήταν ανιψιός του  Θεόδωρου Κολοκοτρώνη , υπήρξε από τους πιο ικανούς οπλαρχηγούς. Ήταν πιστός στο όραμα του μεγάλου αρχηγού της Επανάστασης και πάντοτε έτοιμος να αναλάβει οποιαδήποτε αποστολή του ανατεθεί για την επίτευξη του μεγάλου σκοπού της απελευθέρωσης. Ένας από τους λόγους που τα πεπραγμένα του Νικηταρά δεν είναι ιδιαίτερα προβεβλημένα, είναι και η ταπεινότητα και απλότητα που χαρακτήριζε τον ήρωα καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του. Ο Αρκάς ήρωας, από το Τουρκολέκα Μεγαλόπολης πο...

  Αλέξανδρος Υψηλάντης: Η κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης Η ημέρα που οι Έλληνες κήρυξαν την έναρξη της Επανάστασης του 1821 Κείμενο Γιάννης Θ. Διαμαντής Η 26η Φεβρουαρίου του 1821 είναι μία από τις πιο σημαντικές αλλά και λιγότερο προβεβλημένες ημέρες στην ιστορία της  Ελληνικής Επανάστασης του 1821 . Είναι η ημέρα που, με επικεφαλής τον  Αλέξανδρο Υψηλάντη , οι Έλληνες κήρυξαν  στο Ιάσιο της Ρουμανίας, την επανάσταση εναντίον της  Οθωμανικής Αυτοκρατορίας . Γράφει το ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ της 13ης Μαΐου 1930: «Στης 26 Φεβρουαρίου όλα ήσαν εορτάσιμα εις το Ιάσιο. Η καμπάνες των Τριών Ιεραρχών της εκκλησίας του ομώνυμου μοναστηριού, που ήταν μετόχι του Άθωνα, κτυπούσαν από το πρωί, όπως στο πανηγύρι. »Αρματωμένοι και λαός, πεζοί και καβαλλαρέοι, νοικοκυραίοι και γυναίκες έφθαναν στην εκκλησία και τα γύρω. »Η φρουρά μόλις μπορούσε να κρατήση την τάξι. Η πολιτεία είχε βουίξη ότι θα γινότανε μεγάλη τελετή ν’ αγιάσουν την επανάστασι, τον αρχήγο και τη σημαία» Όπως είναι λ...

                 Ερμιτάζ: Ο Παύλος και ο Πέτρος του Γκρέκο «Το ότι έβρισκα εκεί, στο Ερμιτάζ, τη μνήμη της πατρίδας μου απ' τη διασπορά του Ελληνισμού στην άκρη της Μαύρης Θάλασσας, στο σύνορο της Ασίας, μου έδωσε πολλή συγκίνηση» Βαγγέλης Στεργιόπουλος Πέρασα στο Ερμιτάζ δυο ολόκληρα πρωινά, απ’ τα πέντε που έμεινα στο Λένινγκραντ (σ.σ. νυν Αγία Πετρούπολη). Τη μια μέρα με τους άλλους Ευρωπαίους συγγραφείς, οπού μας δέχτηκε ο διευθυντής του Μουσείου, θέτοντας στη διάθεσή μας τους επιτελείς του για να μας ξεναγήσουν. Την άλλη πήγα μόνος μου με τη νέα Ρωσίδα συνοδό μου. Φυσικά ο χρόνος αυτός είναι ελάχιστος έστω και για μια φευγαλέα εντύπωση. Γιατί πρόκειται για κάτι μνημειώδες. Πρώτα το παλάτι: Αυτά τα χειμερινά ανάκτορα των Τσάρων, έργο ξένων και Ρώσων αρχιτεκτόνων, είναι, προ πάντων στο εσωτερικό τους, σε πλούτο και σε τέχνη και σε επιβάλλον, κάτι έξω από τα μέτρα που ξέρουμε στην Ευρώπη. Είναι καταπληκτικά. Η αίθουσα του θρόνου, με τον μαρ...