ΠΛΑΤΩΝ_Α
Πλάτων: Η ιδέα του αγαθού (Μέρος Α’)
Στην Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ. υπήρχε αναντιστοιχία ανάμεσα στο ένδοξο παρελθόν της πόλης και στις νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, τις νέες πνευματικές αναζητήσεις
Είναι αλήθεια, ασφαλώς, ότι οι Αθηναίοι του 4ου αιώνα π.Χ. δεν είχαν λησμονήσει τόσο σύντομα το ένδοξο παρελθόν της πόλης τους και το πολίτευμα των πατέρων τους (πάτριος πολιτεία ήταν ο όρος που χρησιμοποιούσαν για το εν μέρει ιδεατό αυτό πολίτευμα, που είχε εγκαθιδρυθεί από τον Σόλωνα και είχε μεταρρυθμιστεί από τον Κλεισθένη). Ωστόσο, το παλαιό αυτό μεγαλείο, τα παλαιά αυτά ιδανικά, όσο κι αν τους ενθουσίαζαν, βρίσκονταν σε αναντιστοιχία με τις νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, με τις νέες πνευματικές αναζητήσεις στην Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ.
Κατ’ αρχάς, η τάξη των γαιοκτημόνων αλλά και οι μικροί γεωργοί είχαν δεχτεί ισχυρά πλήγματα από τις καταστροφές που είχε επιφέρει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, ενώ οι κυρίαρχες κερδοσκοπικές τάσεις οδήγησαν αναπότρεπτα στη δημιουργία νέου κεφαλαίου – χαρακτηριστικό παράδειγμα νεόπλουτου των πρώτων δεκαετιών του 4ου αιώνα π.Χ. αποτελεί ο απελεύθερος Πασίων, που αποκόμισε τεράστια κέρδη ως καινοτόμος τραπεζίτης και κατασκευαστής ασπίδων. Παράλληλα, τα ιδεώδη που είχε κληροδοτήσει η εποχή της αριστοκρατίας απώλεσαν τη μεγάλη σημασία που διατηρούσαν στο αποκορύφωμα της αθηναϊκής δόξας των Κλασικών Χρόνων, ενώ η χειραφέτηση του πνεύματος από τους δεσμούς με την πόλη, η προκληθείσα από τη σοφιστική έγερση των εφησυχασμένων συνειδήσεων, απέκτησε ασυγκράτητη ορμή.
*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, προοπτική αναπαράσταση του Παρθενώνος (του λαμπρότερου δημιουργήματος της κραταιάς Αθήνας του 5ου αιώνα π.Χ.) διά χειρός Αναστασίου Ορλάνδου (πηγή: Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης/ΥΣΜΑ, ysma.gr).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου