ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ

 

                                            Μια ιστορική διάλεξη

     Κάποτε ο καθηγητής Φυσικής της τάξης μας  σκέφτηκε πως έπρεπε να μεταφέρει και στους πολίτες της πόλης μας αυτά τα θαυμαστά πράγματα που δίδασκε σε μας τους μαθητές του. Οργάνωσε λοιπόν μια παρουσίαση στο κινηματοθέατρο της πόλης με θέμα : « Τα στοιχεία και ο Πίνακας του περιοδικού συστήματος». Κάποιοι συμμαθητές μου με ικανότητες σχεδίασης ανέλαβαν να κάνουν σε χαρτόνι ένα μεγάλο πίνακα με όλα τα στοιχεία στη σειρά τους. Τον τοποθέτησαν επάνω στην οθόνη του κινηματογράφου ώστε να είναι ορατός από όλους τους πολίτες που παρακολουθούσαν αυτή την πρωτότυπη διάλεξη του «Μικρομεγάλου» επιστήμονα για την εποχή του .

 Τη μέρα της διάλεξης μαζεύτηκε αρκετός κόσμος και γέμισε το κινηματοθέατρο. Είχαν προσκληθεί οι αρχές της πόλης και πρώτοι μπροστά κάθισαν, ο σεβάσμιος μητροπολίτης και ο Νομάρχης. Εμείς οι μαθητές του πιάσαμε μια γωνιά και περιμέναμε να ακούσουμε τα θαυμαστά της επιστήμης που μας δίδασκε. Ο καθηγητής Λούνας δεν ήταν από εκείνους που πτοούνταν μπροστά σε τόσο πολυπληθές ακροατήριο. Μάλλον το αντίθετο συνέβαινε. Το πλήθος του έδινε αυτοπεποίθηση και ορμή στο λόγο του . Τον ωθούσε να κάνει παραλληλισμούς και μεταφορές  στην καθημερινή πραγματικότητα ώστε να γίνεται πιο κατανοητός από τους  μη ειδικούς ακροατές. 

Επιφωνήματα θαυμαστού ακούγονταν όταν αναφέρθηκε στα υποατομικά σωματίδια όπως το πρωτόνιο και το νετρόνιο . Συνέκρινε το μέγεθός τους με κόκκους σίτου πού ήταν άλλωστε και προϊόν παραγωγής του θεσσαλικού κάμπου. Διάχυτη ήταν η ικανοποίηση στο ακροατήριο που δεν έχανε την επαφή με το επίπεδο της παρουσίασης. Όταν το θέμα έφτασε στον πίνακα του περιοδικού συστήματος , που ήταν και το προσφιλές κομμάτι της διάλεξης ,ε τότε ο καθηγητής μας έδωσε «ρέστα» στην παράστασή του. Αν έβλεπε κανείς πως τόνιζε το όνομα του Ρώσου Μεντελέγιεφ που είχε ανακαλύψει το νόμο της περιοδικότητας των στοιχείων θα τον κατέτασσε στους πλέον ειδικούς του θέματος αυτού. Από τη διάλεξη θα πρέπει να έμεινε ικανοποιημένος και ο σεβάσμιος γέροντας ,ο Μητροπολίτης μας.

 Οι αναφορές του καθηγητή στο Θεό και την πανσοφία του ήταν τόσο συχνές που ανάγκαζαν το γέροντα να σταυροκοπιέται  « προς ύμνον των θαυμασίων»  τα οποία άκουγε από το «σοφό» καθηγητή. Είναι αλήθεια πως για πρώτη φορά ακούγονταν από αυτό το χώρο και στη  μικρή πόλη μας , τέτοια λόγια για τη δομή της ύλης και το μεγαλείο της φύσης που ήταν έργο του παντοδύναμου Θεού ,όπως ο καθηγητής τόνιζε κατ’ επανάληψιν. 

Δε σας κρύβω, πως και εμείς οι μαθητές του ,βλέποντας την απήχηση που είχαν τα λόγια του καθηγητή μας στο ακροατήριο νιώθαμε υπερηφάνεια και αρχίσαμε να το βλέπουμε με μεγαλύτερη συμπάθεια και θαυμασμό. Τόλμησε αυτός ο «Μικρομέγας καθηγητής του Γυμνασίου μας » ,να σταθεί μπροστά στο κοινό της πόλης και να παρουσιάσει αυτά τα θαυμάσια της επιστήμης και ακόμα να γοητεύσει τις αρχές και το πλήθος που ήταν μπροστά του.

Για μέρες η διάλεξη αυτή ήταν το πρώτο θέμα στις συζητήσεις των καφενείων και όλοι συμφωνούσαν πως τα παιδιά τους είχαν την τύχη να έχουν έναν άξιο καθηγητή στις Φυσικές Επιστήμες . Για πολλούς ήταν πρωτάκουστα τα πρωτόνια και τα νετρόνια της ύλης και αυτός ακόμη ο Μεντελέγιεφ, που  έβαλε τα στοιχεία σε τάξη, ανάλογα με τις ιδιότητές τους και τη δομή τους.

 Τις επόμενες ημέρες ο καθηγητής μας έπλεε σε πελάγη ευτυχίας μετά τη επιτυχία της διάλεξής του. Κατά τη διδασκαλία του είχε ένα αδιόρατο χαμόγελο στα χείλη του και μάλλον μέσα του θα έλεγε : « Είδατε τη διάλεξη και το θαυμασμό του κοινού για όσα παρουσίασα στη διάλεξή μου. Να προσέχετε λοιπόν περισσότερο στο μάθημα  αφού έχετε την τύχη να με ακούτε .» .