ΚΑΛΛΙΘΗΡΟ-Ο ΛΟΦΟΣ ΤΟΥ ΑΪ ΘΑΝΑΣΗ

 

Στο λόφο του Αϊ Θανάση

Στο λόφο του Αϊ Θανάση

Θυμάμαι πως ένα από τα πιό αγαπητά μας παιχνίδια ήταν να χτυπάμε την καμπάνα στις γιορτές και το πανηγύρι. Ακόμη το βράδυ της Ανάστασης  άναβε μια μεγάλη φωτιά πάνω στο λόφο, από ξύλα που μαζεύαμε τη Μεγάλη Εβδομάδα. Ήταν  ο « Α-φανός» της Ανάστασης και φαίνονταν από χιλιόμετρα μακριά.

Στις διακοπές των  Χριστουγέννων και του Πάσχα το αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν η μπάλα στα αλώνια , στην περιφέρεια του χωριού. Εκεί υπήρχαν φυσικά γήπεδα και όλη τη μέρα τρέχαμε και απολαμβάναμε το παιχνίδι.

 Εγώ ανέβαινα στο λόφο  κάθε Παρασκευή  κατά την ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου και με ένα βιβλιαράκι παρακολουθούσα την ακολουθία . Αυτό αποτελούσε πρόβλημα για τον σεβάσμιο ιερέα μας που διάβαζε τα κείμενα συμψηφίζοντάς τα με ένα σχετικό θόρυβο ώστε να μην καταλαβαίνει εύκολα κανείς τις λέξεις . Με την τεχνική αυτή παρέλειπε και κάποια εδάφια ώστε να συντομεύει το χρόνο. Βλέποντας όμως εμένα να παρακολουθώ το κείμενο στο βιβλιαράκι  αναγκάζονταν εκ των πραγμάτων να κάνει ακριβή ανάγνωση .

Κάποια μέρα είπε στον πατέρα μου . « Τι να κάνω ,έχω και εκείνο το Γιώργο τον δικό σου με το βιβλιαράκι στα χέρια ,να ελέγχει τι λέω και τι ψέλνω» . Εμένα με ικανοποίησε αυτή η παρατήρηση του Παπά και δεν παραιτήθηκα της διαδικασίας ανάγνωσης της ακολουθίας ως καλός χριστιανός.

 

     

 Σκίτσο του λόφου με την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου Καλλιθήρου φτιαγμένο από τον πατέρα μου Φώτη Φυτσιλή.