ALBERT EINSTEIN
Είναι γνωστό πως ο Άινστάϊν μετά τη διατύπωση της Θεωρίας της Σχετικότητα προσπάθησε να βρει μια ενοποιημένη θεωρία για τις τέσσερες θεμελιώδης δυνάμεις της Φύσης (σελ ). Ο Στέφεν Χώκιν ( Stefen Hawking, είναι ένας από τους πιο διάσημους Φυσικούς του καιρού μας. Κατέχει την έδρα των μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Τη θέση αυτή κατείχαν Ο Νεύτων και πολύ αργότερα ο Πώλ Ντιράκ. Ο Χώκιν έχει δεχθεί ότι η Φυσική έχει «γεννηθεί» με τα πειράματα του Γαλλιλαίου και τους νόμους του Νεύτωνα. Έχει προτείνει μια κβαντική θεωρία για τη δημιουργία του Σύμπαντος που οδηγεί σε ένα Σύμπαν δίχως όρια στο χώρο.
Για την προσπάθεια διατύπωσης
μιας ενοποιημένης θεωρίας έχει πει ότι υπάρχει πιθανότητα να βρεθεί στο μέλλον
(ίσως τα επόμενα είκοσι χρόνια ) μια πλήρης ενοποιημένη θεωρία που θα περιγράφει τις θεμελιώδης δυνάμεις που
εμφανίζονται κατά την αλληλεπίδραση σωμάτων ή σωματιδίων.
Ο Λουτσιανο Μαϊάνι (Luciano Maiani,) Φυσικός , διευθυντής
στο Ευρωπαϊκό κέντρο Πυρηνικών ερευνών (CERN) , δηλώνει: « Η Κατάκτηση
της Φυσικής δεν μοιάζει σαν την ανάβαση στην κορυφή του Έβερεστ. Είναι
περισσότερο σαν να προσπαθούμε να πλησιάσουμε τη θερμοκρασία του απόλυτου
μηδέν. Όσο πλησιάζουμε τόσο ανακαλύπτουμε καινούργια φαινόμενα και αυτό μας
καλεί σε μια νέα προσπάθεια για κατανόησή τους.
Τρέχοντα πειράματα στη Φυσική στοιχειωδών σωματιδίων έδειξαν πως
αυξάνει η κλίμακα ενέργειας που
χρησιμοποιούμε σ’ αυτά περίπου 200 φορές τη μάζα του πρωτονίου.
Η Κβαντική βαρύτητα δεν μπορεί να μελετηθεί πειραματικά μέχρι να
φτάσουμε στο επίπεδο της κλίμακας του Πλάνκ (Planck) , με τη
χρήση ενέργειας ισοδύναμης με μάζα 109 φορές τη μάζα του πρωτονίου.».
Έχει εκφραστεί η άποψη πως με τη διατύπωση μιας ενοποιημένης θεωρίας θα φτάσουμε στο τέλος της
Θεωρητικής Φυσικής .
Ο Ευγένιος Πάρκερ (Eugene Parker) Φυσικός του
Πανεπιστημίου του Σικάγου αντικρούει την άποψη αυτή με τα εξής επιχειρήματα: « Το 1865 ο Μάξγουελ με την ηλεκτρομαγνητική
του θεωρία ερμήνευσε το νόμο του Αμπέρ (Ampere) και αυτό ήταν η αρχή του ηλεκτρομαγνητισμού.
Όταν ο Σρέντιγκερ ( Schroedinger) και ο Ντιράκ (Dirac) έγραψαν την Κβαντομηχανική εξίσωση του κύματος , αυτό ήταν
η αρχή της Κβαντομηχανικής και όχι το τέλος της. Ακόμη όταν ο Αϊνστάϊν έγραψε
της εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας , είχαμε την αρχή της
σύγχρονης Θεωρίας Βαρύτητας και της Κοσμολογίας.»
Η σύγχρονη Φυσική θα συνεχίσει να αναζητάει απαντήσεις για την κατανόηση της Φυσικού Κόσμου τόσο στον μακρόκοσμο του αχανούς σύμπαντος όσο και στο μικρόκοσμο του πυρήνα των ατόμων. Ο 21ος αιώνας ίσως μας επιφυλάσσει συγκλονιστικές αποκαλύψεις των μυστικών της ύλης . Οι δυνατότητες της έρευνας έχουν πολλαπλασιαστεί με τη χρήση μεγάλων ηλεκτρονικών υπολογιστών και με τις τεράστιες εγκαταστάσεις επιταχυντών στα Εργαστήρια Φυσικής. Η Φυσική θα βρεί και στον καινούργιο αιώνα τις μορφές εκείνες των Επιστημόνων που θα μπορέσουν να στα νέα ερωτήματα που προκύπτουν μετά την καταπληκτική πρόοδο τουεικοστού αιώνα . Οι δέκα κορυφαίες μορφές Φυσικών που κυριάρχησαν μέχρι τον εικοστό αιώνα κατά μια ιεράρχηση του ρόλου τους είναι :
1. Άλμπερτ Αϊνστάϊν (1879-1955) , 2. Ισαάκ Νεύτων (1642-1727) , 3. Τζέιμς
Κλερκ Μάξγουελ (1831-1879), 4. Νιλς Μπορ (1885-1962) 5. Βέρνερ Χάϊζενμπεργ (1901-1976) , 6. Γκαλιλέο Γκαλιλέϊ (1564-1642) 7. Ρίτσαρντ Φέινμαν (1918-1988), 8. Πώλ
Ντιράκ (1902-1984) , 9. Ερβιν Σρέντιγκερ (1887-1961) , 10. Ερνεστ Ράδερφορντ (1871-1937) ………
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου