ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  Η ελληνική γλώσσα στο διάβα του χρόνου: Η γέννηση της ελληνικής γλώσσας (Μέρος Α’) Η παλαιότερη μέχρι τούδε σωζόμενη μορφή της ελληνικής, η μυκηναϊκή γλώσσα των πινακίδων της Γραμμικής Β γραφής, φανερώνει ότι ο διαχωρισμός της ελληνικής σε διαλέκτους είχε συντελεστεί ήδη από τη 2η χιλιετία π.Χ. Όλες οι ελληνικές διάλεκτοι, της μυκηναϊκής συμπεριλαμβανομένης, μοιράζονται ορισμένα χαρακτηριστικά που είτε δεν απαντούν σε άλλη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα είτε αναπτύχθηκαν ενδεχομένως στην ελληνική και μόνο, ανεξάρτητα δηλαδή από τις λοιπές γλωσσικές υποομάδες της ινδοευρωπαϊκής Μια από τις εκατοντάδες γλώσσες που είχαν ως πηγή τους την αποκαλούμενη «πρωτοϊνδοευρωπαϊκή», την αφετηριακή γλώσσα ή «πρωτογλώσσα» της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας που μιλιόταν πριν από 6.500 περίπου χρόνια, υπήρξε η ελληνική. Εξ όσων γνωρίζουμε, μάλιστα, η ελληνική γλώσσα υπήρξε το τελικό αποτέλεσμα μιας αδιάκοπης διαδικασίας αλλαγών, μιας σειράς μεταβολών στο διάβα των αιώνων. Οι μεταβολές που έλαβαν χώρα κατά τη με...

Η περιοχή της Kνωσού κατοικήθηκε αδιάλειπτα από τα τέλη της 7ης χιλιετίας π.Χ. έως τους Ρωμαϊκούς Χρόνους, γνώρισε δε την ύψιστη ακμή της κατά τη Μινωική Περίοδο Στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου, σε απόσταση λίγων μόλις χιλιομέτρων νοτιοανατολικά από την πόλη του Ηρακλείου, βρίσκεται ένας αρχαιολογικός χώρος με παγκόσμια ακτινοβολία, η Κνωσός, ο τόπος με το φημισμένο μινωικό ανάκτορο. Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, η Κνωσός αποτέλεσε την έδρα του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, γιου του Δία και της Ευρώπης, που υπήρξε άριστος ηγεμόνας και θεμελιωτής της θαλασσοκρατορίας των Κρητών. Είναι γνωστή, εξάλλου, η μυθολογική σύνδεση του Λαβύρινθου της Κνωσού με τον Μινώταυρο, τον Θησέα, τον Ίκαρο και τον Δαίδαλο. Η περιοχή της Kνωσού κατοικήθηκε αδιάλειπτα από τα τέλη της 7ης χιλιετίας π.Χ. έως τους Ρωμαϊκούς Χρόνους, γνώρισε δε την ύψιστη ακμή της κατά τη Μινωική Περίοδο (2000-1350 π.Χ.), όταν η πόλη της Κνωσού αποτέλεσε το σημαντικότερο κέντρο του μινωικού πολιτισμού, αλλά και το πολυπληθέσ...

  1204: Η πρώτη άλωση της Πόλης και η εικόνα που είχαν οι Βυζαντινοί για τους δυτικούς Σταυροφόρους Η άποψη της βυζαντινής ιεραρχίας και των αγροίκων, τα αντιλατινικά αισθήματα, τα εγκλήματα και τα σκάνδαλα Στις 12-13 Απριλίου του 1204, οι δυτικοί Σταυροφόροι, κατά τη διάρκεια της Δ’ Σταυροφορίας, μπαίνουν στην Πόλη. Η πρώτη άλωση της  Κωνσταντινούπολης  είναι πια γεγονός. Το 2004, με αφορμή τη συμπλήρωση 800 χρόνων από την πρώτη άλωση, το ένθετο του «ΒΗΜΑΤΟΣ», Νέες Εποχές εξετάζουν πώς οι Βυζαντινοί «έβλεπαν» τους Δυτικούς. Όπως σημειώνεται στην εισαγωγή του αφιερώματος «το γεγονός αυτό, πέρα από το ότι βάθυνε αντιδυτικά συναισθήματα τα οποία ήδη υπήρχαν στους Βυζαντινούς, απετέλεσε ορόσημο για τις σχέσεις Ανατολής και Δύσης, σε πολιτικό, ιδεολογικό, και πολιτισμικό επίπεδο». Γράφει ο καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πάρις Γουναρίδης: «Η έκπληξη που προκάλεσε στη βυζαντινή κοινωνία η Α’ Σταυροφορία (1096-1099) σύντομα μετατράπηκε σε εχθρότητα. »Η...

  Μεσολόγγι: Η ηρωική Έξοδος των Ελεύθερων Πολιορκημένων Μια από τις κορυφαίες στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης Στις αρχές του Απρίλη απέτυχε και η τελευταία προσπάθεια του σταρένιου αγίου της πόλης, του προστάτη της, του Μιαούλη, να ξεφορτώσει αλεύρι και ζαϊρέδες. Η τελευταία τρύπα ανεφοδιασμού εντοπίστηκε από τα πλοιάρια του κλοιού και κλείστηκε με ισχυρή δύναμη. Την ίδια νύχτα ο Γκάμπριελ κατηφόρισε απ’ την ντάπια και πήγε να τη συναντήσει. Τη βρήκε έξω στην αυλή του μικρού νοσοκομείου. Μόνη ήταν, καθόταν κι ακουμπούσε στο πέτρινο χείλος ενός πηγαδιού. «Σε περίμενα», του είπε και ανασηκώθηκε. Το βράδυ η πόλη γέμισε φανάρια, κόσμος πολύς πήγαινε κι ερχόταν μέσα στα στενά. Άντρες της φρουράς περνούσαν από σπίτι σε σπίτι και διαλαλούσαν στις φαμίλιες να ξεφορτωθούν πράγματα. Δεν είχαν καμιά ελπίδα, τους φώναζαν, αν έβγαιναν έτσι φορτωμένοι σαν τα μουλάρια. «Έχει χαντάκια όξω!» κραύγαζαν. «Θα κάμετε άλλο βιος όξω, να σωστούμε πρώτα!» Οι πιο πολλοί καταλάβαιναν κι ...

  1821 Η ηρωική έξοδος των υπερασπιστών του Μεσολογγίου όταν τελείωσαν όλες οι τροφές, τα ζώα και τα χόρτα. Οι πολιορκημένοι κυνηγούσαν ακόμα και ποντίκια, ενώ υπήρξαν κρούσματα νεκροφαγίας .Τον Απρίλιο του 1826 συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την έναρξη της τελευταίας πολιορκίας του Μεσολογγίου. Παρά τον ασφυκτικό κλοιό των τουρκοαιγυπτιακών δυνάμεων από ξηρά και θάλασσα, τις αλλεπάλληλες επιθέσεις και τη «βροχή» των 100.000 οβίδων που είχε σωριάσει τα πάντα σε ερείπια, οι επαναστατικές σημαίες κυμάτιζαν ακόμη υπερήφανα στις επάλξεις των τειχών της «ιεράς πόλεως» των Ελλήνων. Ωστόσο, ένας πιο φοβερός και ανελέητος εχθρός – η πείνα – έκαμψε τους θρυλικούς υπερασπιστές της.  Ήδη, από τα μέσα Φεβρουαρίου η κατάσταση στο Μεσολόγγι είχε αρχίσει να γίνεται τραγική. Δεν αρκούσαν πλέον για να τους ενθαρρύνουν οι ηρωισμοί και οι επιτυχημένες επιθετικές έξοδοι. Δεν είχαν πλέον κανένα μέσο να συντηρηθούν. Μια επιστολή του Ελβετού φιλέλληνα Ιωάννη Μάγερ, που εστάλη στον συνταγματάρχη Σ...

  Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Ο εμβληματικός ηγέτης των πολιτικών δικαιωμάτων 4 Απριλίου 2022, 09:0 Ένας οραματιστής που εναντιώθηκε στον φυλετικό διαχωρισμό. Ο σπουδαίος Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πέθανε σαν σήμερα, 4 Απριλίου 1968 Γράφει ο Ανδρέας Αγγελόπουλος* «Η ζωή μας αρχίζει να τελειώνει την ημέρα που σιωπούμε για πράγματα που έχουν σημασία» είχε δηλώσει ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ο σπουδαίος νομπελίστας θέλησε να «ισοπεδώσει» τον ρατσισμό και να αλλάξει τον κόσμο. Προκαλεί δέος η προσπάθεια του να αντισταθεί μέσω της ειρήνης. Ο Αμερικανός ιερέας του δόγματος των Βαπτιστών γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1929. Υπήρξε ηγέτης τους κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του CBS News το 95% των ενήλικων Αμερικανών πιστεύει ότι ήταν μια σημαντική προσωπικότητα για την αμερικανική ιστορία. Πώς κατάφερε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να υψώσει το ανάστημα του στον φυλετικό διαχωρισμό; Ας βυθιστούμε όλοι μαζί στην μυθιστορηματική ζωή του πάστορα που μπορεί να εμπνεύσει τη...