PAUL DIRAC

 

Στις 8 Αυγούστου 1902, ένας από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς φυσικούς του εικοστού αιώνα γεννήθηκε στην αγγλική πόλη του Μπρίστολ: ο Paul Dirac.

Αφού απέκτησε το διδακτορικό του το 1926 με τη διατριβή του με τίτλο «Quantum Mechanics», που αργότερα έγινε και ο τίτλος του πιο διάσημου βιβλίου του (πρώτη φορά τυπώθηκε το 1930, αφού άρχισε να δίνει διαλέξεις στο St John's College του Cambridge), έφυγε στην Κοπεγχάγη για να σπουδάσει υπό τον επιφανή Niels Bohr. γι' αυτόν ο Ντιράκ είπε:

"Θαύμαζα πολύ τον Bohr. Είχαμε πολύ μεγάλες συζητήσεις κατά τις οποίες σχεδόν το μόνο που έκανε ήταν να μιλήσει".

Κατά τη διάρκεια της δανικής περιόδου του, ο Ντιράκ ανέπτυξε τη θεωρία των κανονικών μετασχηματισμών στην κβαντική μηχανική, ένα επίτευγμα που ο ίδιος ο Ντιράκ θεωρούσε ένα από τα πιο ανταποδοτικά της επιστημονικής του καριέρας. Σε αυτό το πεδίο, εισήγαγε ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο της σύγχρονης φυσικής: τη συνάρτηση δέλτα Ντιράκ.

Συνολικά δημοσίευσε περισσότερα από 200 άρθρα, αλλά αυτό που του χάρισε δόξα και τιμή (αν και όχι σε σύντομο χρονικό διάστημα) ήταν αυτό στο οποίο ανέπτυξε την περίφημη εξίσωση Dirac, η οποία περιγράφει την κίνηση των φερμιονίων (σωματίδια με σπιν 1/2) συνδυάζοντας τις δύο μεγάλες θεωρίες του εικοστού αιώνα, την Κβαντική Μηχανική και την Κβαντική Μηχανική. Αφού ήταν πάνω από εξήντα χρονών, του ζητήθηκε να περιγράψει τα συναισθήματα που ένιωσε όταν ανακάλυψε την εξίσωσή του, είπε:

«Υπήρχε πολύ άγχος, περιμένοντας να διαπιστωθεί αν ήταν σωστό ή όχι». Λίγα χρόνια αργότερα πρόσθεσε: «οι ελπίδες συνοδεύονται πάντα από φόβο και στην επιστημονική έρευνα ο φόβος κινδυνεύει να γίνει κυρίαρχος.

Πολλά ανέκδοτα περιβάλλουν τη φιγούρα του Ντιράκ, αλλά θα θέλαμε να τα αφήσουμε στην άκρη και να επικεντρωθούμε σε μια φράση που είπε ο Νιλς Μπορ:

«Από όλους τους φυσικούς, ο Ντιράκ έχει την πιο αγνή ψυχή».