Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΡΕΑΣ -(ΔΙΗΓΗΜΑ)
Η
ιστορία μιας παρέας
Δ ι ή γ η μ α
8/8/2018
Καρδίτσα
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΥΤΣΙΛΗΣ
Η ιστορία μιας
παρέας
δημιουργήθηκε από την ανάγκη
επικοινωνίας φίλων στην
κεντρική πλατεία της πόλης .Τα θέματα
της παρέαςήταν σχετικά με την
πολιτική, την οικονομία ,τα
κοινωνικά συμβάντα με τελική κατάληξη
τη σάτιρα που έφερνε γέλιο καιευχάριστη
διάθεση στα μέλη της παρέας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΡΕΑΣ
Στη μικρή μας πόλη η ζωή κυλάει όμορφα χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες . Η επικοινωνία
των ανθρώπων παρά το γεγονός ότι στις μέρες μας
η τεχνολογία δεν ευνοεί πλέον τον παλιό τρόπο συναντήσεων και επισκέψεων
στις γειτονιές , βρήκε άλλους τρόπους να λειτουργήσει Οι συνταντήσεις μας στα καφέ της πόλης δίνουν
ένα άλλο τόνο κοσμοπολίτικο. Εχουμε πλέον μεγαλώσει και η συνταξιοδότηση, μας
έδωσε την ευκαιρία να ξοδεύουμε το χρόνο μας σε συζητήσεις και πολιτικές
αναλύσεις όπως τις βλέπει ο καθένας μας με τη δική του οπτική. Θα έλεγα πως δεν
αρκεί η πολιτική ανάλυση να καλύψει το χρόνο μας γιαυτό πολλές φορές ακολουθούν
εφυολογήματα και πειράγματα λεπτής υφής μεταξύ των μελών της
παρέας .
Στην αρχή ξεκινήσαμε με 3-4 άτομα –πυρήνες τη
συνάντησή μας σε καφέ της κεντρικής πλατείας. Ενα από τα μέλη μας άτυπα
ανακηρύχτηκε αρχηγός λόγω και της δραστηριότητάς του στα δημοτικά πράγματα της
πόλης. Κοντά του ο στενός του φίλος που
είχε και αυτός περγαμηνές στο παρελθόν με εποπτική δράση σε εργασιακά θέματα , επαιζε άτυπα το ρόλο του αναπληρωτή αρχηγού
η κατ’άλλους του υπαρχηγού. ¨Οπως βλέπετε τα περασμένα μεγαλεία εξακολουθούσαν
να αναβιώνουν στην παρέα παρά το γεγονός πως η συνταξιοδότησή μας τα περιέβαλε πλέον με την ομίχλη του
παρελθόντος. Ακουγε κανείς κάποιον να αποκαλεί το διπλανό του με τον παλιό του
τίτλο και να του λέει : “ κύριε διευθυντά
πως είστε σήμερα;” και ο άλλος
απαντούσε :” Μια χαρά κύριε αντιδήμαρχε.” . ο Φίλος μας ο πάλε ποτέ
Επόπτης χαμογελούσε και ανταπέδιδε τις
φιλοφρονήσεις με το λεπτό χιούμορ που τον διέκρινε πάντα.
Στην προσπάθειά μας να
αντλήσουμε ευθυμία πολλές φορές φτάναμε σε οριακά σημεία με τα πειράγματά μας .
Τότε η αντίδρασή τους ήταν άλλοτε ήπια
και άλλοτε αρκετά έντονη. Το χαρακτηριστικό αυτής της παρέας ήταν ότι η
πολιτική τοποθέτηση των μελών παρόλο που δεν έπαιζε κανένα ρόλο ταυτίζονταν στο συντηρητικό και
μεσαίο πολιτικό χώρο . Ετσι η αντιπαράθεση μας δεν μπορούσε να έχει πολιτική
χροιά. Εκεί σχεδόν πάντα υπήρχε ομοφωνία. Το χιούμορ έπρεπε να αντληθεί από τις
προσωπικές συμπεριφορές του καθενός χωρίς όμως να υπερβαίνει τα όρια που ο
καθένας μας είχε βάλει για τον εαυτό του. Η δική μου τεχνική στην περίπτωση
αυτή γίνονταν με κβαντικό τρόπο , κάτι που το είχα διδαχθεί και από τη μελέτη
της Φυσικής, Αρχικά έδινα μια παράπλευρη αλλά αιχμηρή παρατήρηση για κάποιον και
περίμενα την αντίδρασή του . Αν ήταν δεκτική προχωρούσα σε μεγαλύτερες δόσεις
προσέχοντας πάντα να μην υπερβώ τα όρια της ανοχής του μέλους της παρέας που
είχα επιλέξει ως στόχο προκειμένου να ασκήσω το πείραγμα κάτι που είχε ως αποτέλεσμα
σε τελευταία ανάλυση το κέφι για όλη την παρέα. Στην περίπτωση που το
αποτέλεσμα του πειράγματος ήταν αρνητικό απέσυρα την προσπάθεια και επιχειρούσα να σκεδάσω τις ενέργειές μου προς άλλη κατεύθυνση.
Με τον καιρό η παρέα μας
διευρύνθηκε και με άλλους φίλους που εύρισκαν ευχάριστη της συμμετοχή τους
σάυτή. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίαζε ο φίλος μας ο Λάμπης ο οποίος είχε την ικανότητα να μονοπωλεί το
λόγο και να έχει απαντήσεις για όλα τα θέματα ιδιαίτερα τα πολιτικά . Οταν
τελείωνε την μακρόσυρτη ανάλυσή του κοιτούσε γύρω του να δει αν ετύγχανε
θετικής αποδοχής ο λόγος του . Σχεδόν
πάντα επεδίωκε την επιβεβαίωση απευθυνόμενος σε έναν από μας με τη φράση : “ Τα λέω καλά ρέ “ ;. Πάντα
έπερνε την απάντηση πως όσα είχε πει ήταν σωστά και ότι σοφά είχε προβλέψει τις
εξελίξεις των γενονότων. Ο φίλος μας ο Λάμπης ήταν πάντα ευδιέθετος ,ομιλητικός
,ευγενικός και πολλές φορές αρκετά εύθυμος . Θα έλεγα πως ήταν ιδανικός φίλος
στην παρέα και σημείο αναφοράς στις συναντήσεις μας . Χαρακτηριστική ήταν η
φράση :” που είναι ο Λάμπης “ που έλεγαν όταν δεν τον έβλεπαν στην παρέα μας. Υπήρχε ιδιαίτερη και παλαιά
φιλία του Λάμπη με τον Αρχηγό μας . Ο
Αρχηγός έβλεπε στο Λάμπη τον πιστό του φίλο , τον άνθρωπο που δεν έλεγε ποτέ
όχι στις προτάσεις του και που τον ακολουθούσε στις εκδρομές και σε κονωνικές εκδηλώσεις
. Σε κατ΄ιδίαν συζητήσεις αποκάλυπτε :” Που να βρεθεί τέτοιος άνθρωπος σαν το
Λάμπη . Είναι ανεκτίμητος φίλος.”
Ο αρχηγός της παρέας είχε την ευθύνη της συγκρότησής της και της εισόδου
νέων μελών έπειτα από ορισμένες δοκιμασίες που ο ίδιος χειριζόταν. Τα κριτήρια
όμως του αρχηγού ήταν αρκετά συναισθηματικά με αποτέλεσμα ορισμένα νέα μέλη να
μη μπορέσουν να ενσωματωθούν στην παρέα μας . Αλλες φορές συνέβησαν γεγονότα
που δημιούργησαν συγκρούσεις και
αντιπαραθέσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα την απομάκρυνση ορισμένων δόκιμων
μελών. Στις περιπτώσεις αυτές ο υπαρχηγός πάντα συνεβούλευε τον μεγάλο
αρχηγό για τα λάθη και τις παραλήψεις
κατά την προσέγγιση νέων μελών. Κάποτε πλησίασε τον αρχηγό ένας πανέξυπνος και
καταφερτζής τύπος που παρίστανε το σπουδαίο επιστήμονα με γνώσεις και γνωριμίες
. Εξασφάλισε τέτοια επιρροή στον αρχηγό που τη χρησιμοποίησε για ίδιο όφελος. Ο
αρχηγός είχε καλή προαίρεση εξαρχής και έπεσε στην παγίδα του επιτίδειου
“δεσπότη “ όπως τον έλεγε ο υπαρχηγός μας ο Κωστής. Ο Κωστής προειδοποίησε
επανηλημμένα τον αρχηγό για την ύποπτη συμπεριφορά του φίλου και όταν συνέβησαν
πράγματα που αποκάλυψαν την ποιότητά του , τότε διακαιώθηκε αλλά ήταν κάπως
αργά . Η συμπεριφορά του αρχηγού ήταν αρκετά
ήπια σχετικά με τα κριτήρια
εισόδου νέων μελών στην παρέα .Πρέπει να πούμε πως μετά την αποκάλυψη
της κακής ποιότητας κάποιων “φίλων” ακολουθούσε η διαγραφή τους και η
απομάκρυνσή τους από την παρέα. Σε αυτή την περίπτωση ο άρχηγός ήταν αυστηρός
και απόλυτος και επέβαλε ισόβια απομάκρυνση του παρεκτραπέντος μέλους μέχρι σημείου πλήρους εξαφάνισης από
το χάρτη της παρέας . Δεν επέτρεπε ο αρχηγός
στα μέλη της παρέας ούτε καν την αναφορά του ονόματος του εκπεσόντος φίλου.
Ηρθαν οι απόκριες και ο αρχηγός
οργάνωσε μια εκδρομή στην Ερατινή όπου
υπήρχε ένα ξενοδοχείο με θαυμάσιο πρόγραμμα . Η μεθοδικότητα του αρχηγού
προχωρούσε και στη συγκρότηση των ομάδων που θα επέβαιναν στα αυτοκίνητα . Ο
ίδιος πήρε στο αυτοκίνητό του ένα φίλο , τον Κωστή τον τραπεζίτη. Ο Λάμπης πήγε
με τον Ντίνο και ο Πέτρος με δική του παρέα . Στην επιστροφή έγινε οικονομική εκκαθάριση της συμφωνίας
μετακίνησης και Κωστής ο τραπεζίτης έκανε
το λάθος να ρωτήσει τον αρχηγό ώστε να
μάθει πως καθόρισε το κόστος της μετακίνησης . Αυτή η αμφισβήτηση άναψε τα
“λαμπάκια” του αρχηγού . Απο κει και
ύστερα ήταν προδιαγεγραμμένη η απομάκρυνση του τραπεζίτη από την παρέα .
Προέκυψαν και άλλα στοιχεία κακής συμπεριφοράς από άλλους άσπονδους φίλους του
τραπεζίτη τα οποία βοήθησαν στην
τεκμηρίωση της απόφασης απομάκρυνσης του φίλου τραπεζίτη . Οι νόμοι της παρέας
και το άγραφο δίκαιο επέβαλαν συμμόρφωση
και κάθε παραβίαση έκανε τον αρχηγό κριτή και τιμωρό . Δεν πρέπει να θεωρήσει κανείς ότι το κλίμα
στις σχέσεις των μελών μετά τα γεγονότα
αυτά είχε κλονισθεί . Οι περισσότεροι φίλοι αντλούσαν κέφι και διασκέδαζαν με
τις εξελίξεις αυτές έστω και αν αυτό απέβαινε σε βάρος του κύρους του αρχηγού.
Η συμπεριφορά του υπαρχηγού
ήταν άψογη . Είχε την αίσθηση του χιούμορ και χαρακτήριζε υπερβολικές τις
αντιδράσεις του αρχηγού . Τα πειράγματά του πολλές φορές ήταν ευθύβολα προς τον
αρχηγό αλλά είχε ένα πλεονέκτημα φιλικής σχέσης που του εξασφάλιζε ασυλία μαζί
του. Ουδέποτε ο αρχηγός είχε διανοηθεί να έρθει σε ρήξη με τον Κωστή . Τον περιέβαλε με μεγάλη εκτίμηση παρόλο που δεν άκουγε τις παρατηρήσεις του
σχετικά με το χειρισμό των ζητημάτων της παρέας. Εμείς οι άλλοι φίλοι δεν
είχαμε προστασία για ότι λέγαμε στην παρέα και πολλές φορές ο αρχηγός μας εγκαλούσε στην τάξη όταν
θεωρούσε ότι είχαμε ξεπεράσει τα όρια που αυτός είχε θεσπίσει για τη λειτουργία
της παρέας μας.
Υπήρχαν όμως συμπεριφορές που δεν μπορούσαμε να μήν σχολιάσουμε στα πλαίσια πάντα της φιλικής μας σχέσης.
Κάποτε που είμαστε στο καφέ “Κιέριον”
και όλα κυλούσαν εύθυμα , εγώ ξεκίνησα μια συζήτηση με το Λάμπη σχετική με τον
αριθμό των απομακρυνθέντων ¨εκκαθαρισθέντων “ πρώην φίλων μας . Η συζήτηση μας
έγινε αντιληπτή από τον αρχηγό της παρέας . Δεν έδιξε να αντιδρά και εμεις
συνεχίσαμε την κουβέντα μας . ¨Οπως προέκυψε από την καταμέτρηση των εκκαθαρισθέντων
ο αριθμός τους υπερέβαινε του δέκα σε διάρκεια περίπου δύο ετών. Κάθε περίπτωση
ήταν και μια ιστορία με πολύ γέλιο και αυτό μας προκάλεσε αρκετή ευθυμία κάτι
που πρόσεξε τελικά ο αρχηγός μας . Δεν εκδηλώθηκε άμεσα αλλά κατά τη συνήθειά
του τηλεφώνησε πρώτα εμένα για να ζητήσει εξηγήσεις για τις συζητήσεις μας στο καφέ. Εγώ δικαιολογήθηκα πως δεν γνώριζα
την προιστορία της παρέας και πως ο Λάμπρος καλοπροαίρετα αναφερόταν σε
γεγονότα που έγιναν παλαιότερα. Ακολούθησε τηλεφώνημα του αρχηγού στο Λάμπη σε
αρκετά έντονο ύφος κάτι που απετέλεσε πλήγμα στη φιλική τους σχέση.
Δεν σταματήσαμε με το Λάμπη να
αναφερόμαστε στις εκκαθαρίσεις φίλων γιατί η συζήτηση αυτή έβγαζε αρκετό γέλιο
μεταξύ μας. Σε μια περίπτωση που γνώριζε ο Λάμπης είχε συμβεί κάτι εξαιρετικό .
Κάποιος φίλος μέχρι τότε πήγε με τον αρχηγό και το Λάμπη στη λίμνη για φαγητό.
Στις συζητήσεις όμως προέκυψε πολιτική αντιπαράθεση η οποία οδήγησε σε ρήξη .
Τότε ο αρχηγός αντέδρασε βίαια και πήρε το αυτοκίνητό του και έφυγε αφήνοντας
τον φίλο μόνο και έρημο. Αναγκάστηκε να καλέσει ένα ταξί για να επανέλθει στην
πόλη αλλά με την ενέργεια αυτή η φιλία έλαβε τέλος . Προς τιμήν του αρχηγού την
άλλη μέρα , όταν ηρέμησε αντελήφθη το λάθος του , τηλεφώνησε στο μέχρι τότε
φίλο του και ζήτησε συγγνώμη για την υπερβολική του αντίδραση. Η φιλία αυτή
τελείωσε άδοξα αλλά τα γεγονότα
τροφοδότησαν για αρκετό καιρό εύθυμες συζητήσεις στην παρέα μας.
Ο άτυπος αρχηγός της παρέας μας
που ήταν και ο πυρήνας γύρω από τον οποίο συσπειρώνονταν όλοι οι άλλοι φίλοι δεν
είχε μόνο ιδιαίτερες συμπεριφορές αλλά
και μοναδικές φιλικές διαθέσεις σε όλους όσους είχανε ανάγκη για στήριξη σε
υποθέσεις τους . Η φιλοτιμία του ήταν μοναδική και προσφέρονταν αμέσως κάθε
φορά που ένας φίλος είχε κάποιο πρόβλημα είτε υπηρεσιακό ή ακόμα και τεχνικό.
Είχε ιδιαίτερη άνεση και ταλέντο στη σχεδίαση σπιτιών και στην επιλυση προβλημάτων κατασκευαστικών
που ούτε διπλωματούχοι μηχανικοί διέθεταν. Αυτός είναι ο λόγος που ο υπαρχηγός
του εμπιστεύτηκε το σχεδιασμό της κατοικίας του
και δεν είχε άδικο γιατί οι λύσεις που πρότεινε ο αρχηγός ήταν μοναδικές
για μια ιδιαίτερα λειτουργική κατοικία. Οταν χρειάστηκα και εγώ να
σχεδιάσω ένα μικρό ισόγειο διαμέρισμα διόρθωσε ο αρχηγός
το σχέδιο του μηχανικού και έδωσε πιό λειτουργική λύση. Αυτή η προσφορά του
ταλέντου του αρχηγού τον έκανε μοναδικό στην παρέα παρά τις αρνητικές
αντιδράσεις του ορισμένες στιγμές κατά τις οποίες υποπτεύονταν κάποια
υπονόμευση στις θέσεις που υποστήριζε.
Θα έλεγε κανείς πως στην παρέα
μας οι διεργασίες ωρίμανσης των φιλικών σχέσεων έπαιρναν αρκετό χρόνο. Νέα μέλη
μπήκαν στον κύκλο ,δοκιμάστηκαν και μερικοί απομακρύνθηκαν γιατί δεν πληρούσαν
τα κριτήρια που ο αρχηγός έθετε στην πορεία λειτουργίας της παρέας. Ενας
εξαιρετικός φίλος , ο Πάνος εισήλθε στην ομάδα με τις καλύτερες προυποθέσεις .
Ο αρχηγός τον περιέβαλε αμέσως με εκτίμηση και όλοι θεωρήσαμε ότι η παρέα μας
είχε αποκτήσει ένα εκλεκτό μέλος γιατί ο Πάνος πάνω από όλα ήταν πολύ ευγενής και
καταδεκτικός . Το πρόβλημα όμως που παρουσιάστηκε στην πορεία ήταν ότι ο φίλος
μας ήταν αρκετά μαχητικός σε όσα υποστήριζε
και δεν υποχωρούσε από τις θέσεις του και άν ακόμα έρχονταν σε κόντρα με
εκείνες του αρχηγού. Μάλιστα ο όρος ¨Αρχηγός “ που χρησιμοποιούσαμε δεν άρεσε
στον Πάνο και εκεί επάνω άρχισε η αμφισβήτηση του καθεστώτος της παρέας. Οι
συγκρούσεις σε συζητήσεις μέχρι ένα
σημείο είχαν αρκετό ενδιαφέρον και
τροφοδοτούσαν με μια κάποια ευθυμία όλους μας . ¨Ομως δεν άργησε να έρθει η ώρα
της απόλυτης ρήξης μετά από κάποιο χρόνο φόρτισης της έντασης. Ολα ξεκίνησαν
όταν μια ημέρα ο Πάνος δεν δέχθηκε τις θέσεις του αρχηγού για ένα κοινωνικό
θέμα . Ο αρχηγός του ζήτησε να ανακαλέσει ότι είχε πει αλλά ο Πάνος δεν ήταν
από εκείνους που κατέθεταν εύκολα τα όπλα . Ηταν ιδιαίτερα μαχητικός και
ανυποχώρητος στις ιδέες του. Στη φράση του αρχηγού :” πάρτο πίσω αυτό που είπες
¨ , απάντησε : ¨ Ποιός είσαι εσύ που θα μας επιβάλλεις τι θα πούμε στην παρέα;”
– Ο αρχηγός ανταπάντησε : “ Εγώ έφτιαξα αυτή την παρέα ενώ εσύ ήρθες
τώρα.¨ . Τότε ο Πάνος σηκώθηκε σαν
γνήσιος επαναστάτης που έσπαζε τα δεσμά και είπε “ Ασε μας ρε σύ , που θα μας
πεις τι θα πούμε και τι θα κάνουμε¨ και απομακρύνθηκε και τον χάσαμε για πολύ
καιρό . Εμείς οι άλλοι , οι μετριοπαθείς φίλοι πέσαμε πάνω στον αρχηγό για να
μετριάσει τις αντιδράσεις του και να υποχωρήσει . Εις μάτην όμως η προσπάθειά
μας αυτή. Ο υπαρχηγός που είχε μεγάλη επιρροή δεν μπόρεσε στην περίπτωση αυτή
να σώσει την κατάσταση και όπως λένε ¨σήκωσε τα χέρια “.
Αυτή η υπερβολική αντίδραση του
αρχηγού που ώρες-ώρες πίστευε στον αρχηγικό του ρόλο , έκανε την παρέα μας
ευάλωτη. Μερικές φορές έφτανε στα όρια της διάλυσης καθώς με τέτοιες
υπερβολικές ενέργειες όχι μόνο να κρατήσει νέα μέλη δεν μπορούσε άλλα κινδύνευε
ακόμα να χάσει και τα παλαιά. Για ημέρες δεν υπήρχε ευθυμία και το χιούμορ που έδινα
εγώ κυρίως και ο Κωστής, ο υπαρχηγός δέν έφτανε να αλλάξει την κατάσταση. Ο
αρχηγός φαίνεται πως είχε συναισθανθεί το λάθος του και είχε κλειστεί στη σιωπή του. Ο Λάμπης που πάντα ήταν
ομιλητικός αυτή τη φορά έχασε τη λαλιά του και έλεγε μόνο την προσφιλή του
φράση : ¨Ανάσα “ δηλαδή καθόλου σχόλια
για την κατάσταση στην παρέα μας. Υπήρχε πρόβλημα με την παρέα μας και έπρεπε
να κάνουμε κάτι για να ανασυνταχτεί και
να λειτουργήσει. Ο αρχηγός απέφευγε την αυτοκριτική του αλλά μέσα του γίνονταν
διεργασίες επανόδου στην ομαλότητα. Είχε γίνει αποδεκτός από την παρέα ο
κώδικας της σιωπής σε τέτοιες περιπτώσεις έντασης και δεν γίνονταν συσμενή
σχόλια της συμπεριφοράς του αρχηγού τουλάχιστον φανερά . Κατ΄ιδίαν εγώ με τον
Κωστή αναζητούσαμε τρόπους εκτόνωσης της κατάστασης , αναγνωρίζαμε όμως τη δυσκολία και αφήναμε το χρόνο να λειτουργήσει
υπέρ αυτής.
Ο Πάνος μετά την απομάκρυνσή
του από την παρέα βρήκε στέγη σε άλλο καφέ όπου σύχναζε μια ομάδα φίλων , Γεωπόνων
. Τον αναζητήσαμε με τον Κωστή και τον βρήκαμε αρκετά αγανακτησμένο με όσα
συνέβησαν. Μόλις μας είδε αναφώνησε : “ Ε , δεν πήγαινε άλλο , τι μας πέρασε ο
άνθρωπος; Ποιός είναι τελικά;” . Ο Κωστής προσπάθησε να διακαιολογήσει και τις
δύο πλευρές και συνέστησε ηρεμία και σύνεση λέγοντας στον Πάνο.: “ Εχεις δίκαιο
, δεν έπρεπε να γίνουν αυτά αλλά δώσε τόπο στην οργή”. Ο Πάνος όμως ήταν
ανένδοτος και δήλωσε καθαρά ότι ποτέ δεν επρόκειτο να επανέλθει στην παρέα μας.
Εγώ τότε πρόσθεσα αστειευόμενος :” Ελα ρε Πάνο , ποτέ μη λες ποτέ” .
Πέρασε καιρός και η παρέα μας
ηρέμησε . Το γέλιο έστω και σε μικρές
δόσεις επανήλθε και τα τολμηρά
πειράγματα ξανάρχισαν να εμφανίζονται. Κάθε τόσο αναφέραμε στην παρέα την ανάγκη
για κινήσεις επανένταξης των αποσχισθέντων μελών αλλά δεν είχε οριμάσει
φαίνεται ο καιρός να πραγματοποιηθεί. Ο Κωστής, ο υπαρχηγός της παρέας μέσα του
είχε επεξεργαστεί ένα σχέδιο αποκατάστασης
αλλά φαίνεται πως δεν έκρινε ακόμη κατάλληλο το χρόνο να κινηθεί. Το
ευφυές αυτό σχέδιο περιελάμβανε μια επίσκεψη στην επιχείρηση του Πάνου από
μέρους του αρχηγού για αγορά κάποιου υλικού . Η προσέγγιση αυτή θα έδινε την
ευκαιρία ανταλλαγής φιλοφρονήσεων εκατέρωθεν και αυτό θα οδηγούσε στην αμοιβαία
εξάληψη των παλαιών αμαρτιών . Πρέπει να εδώ να τονίσουμε ότι οι χαρακτήρες
τόσο του αρχηγού όσο και του Πάνου είχαν κοινά σημεία . Είχαν έναν έντονο
συναισθηματισμό με απρόβλεπτες εξάρσεις
αλλά και μεγάλο βαθμό φιλοτιμίας και εντιμότητας. Είχε δίκαιο ο Κωστής , ο
υπαρχηγός όταν είπε ότι θα προσπαθούσε να οδηγήσει στην προσέγγιση αυτών των
δύο μονομάχων εκμεταλευόμενος τα αδύνατα σημεία τους ,δηλαδή τον έντονο
συναισθηματισμό τους και την αδυναμία τους για σκληρή αντιπαράθεση.
Η προσέγγιση έγινε όταν
απροειδοποίητα ο αρχηγός μετά της συζύγου του επισκέφτηκαν το κατάστημα του
Πάνου για να αγοράσουν κάποια δώρα για τα εγγόνια τους . Ο Πάνος αιφνιδιάστηκε
με την επίσκεψη στο χώρο του και κυριολεκτικά τους υποδέχθηκε σαν φίλους από τα
παλιά. Δάκρυα χαράς εκατέρωθεν ακολούθησαν και θερμές χειραψίες έσβησαν ότι
κακό είχε γίνει παλαιότερα . Ο Κωστής πανηγύρισε την επιτυχία του στη ιστορική
αυτή προσέγγιση και μου τηλεφώνησε για το απίστευτο αποτέλεσμα. Μακάρι να είχαμε
τέτοιους διαπραγματευτές στη διπλωματία για να τα πηγαίναμε καλύτερα ,
σκέφτηκα. Τις επόμενες ημέρες έκανε την εμφάνισή του ο Πάνος στην παρέα και όλα
κύλησαν μέσ στην καλή χαρά .
Το γεγονός αυτό ανέβασε τις
μετοχές του αρχηγού στην παρέα γιατί όλοι παραδέχθηκαν ότι υπήρχε αρκετή
γεναιότητα από μέρους του να επισκεφτεί τον Πάνο και ουσιαστικά να του ζητήσει
συγγνώμη για ότι συνέβη μεταξύ τους προ καιρού. Ετσι παρά το γεγονός ότι
κινδύνευσε μετά τα δυσάρεστα γεγονότα να καθαιρεθεί από αρχηγός , τώρα με την
εξέλιξη των πραγμάτων και την εξάληψη των αντιθέσεων εδραιώθηκε στο τυπικό
άξίωμα που η παρέα του είχε απονείμει. Με τον καιρό επανήλθαν τα χαμόγελα ,τα
αστεία , ακόμη και τα πειράγματα με αρκετή δόση χιούμορ. Εγώ δεν παρέλειπα να
προσβάλλω ευγενικά κάποιους για τη στάση τους σε κάποιες ενέργειές τους . Η
τεχνική μου προέβλεπε πολλές φορές σοβαρές δηλώσεις οι οποίες όμως υπέκρυπταν το αστείο της
υπόθεσης . Κάποιοι τις πίστευαν μέχρι να αποκαλυφτεί το αστείο του πράγματος
και να ευθυμήσει όλοι η παρέα. Διέτρεχα βέβαια τον κίνδυνο να ενεργοποιηθεί η
αντίδραση του αρχηγού και να υποστώ βαρύτατες συνέπειες. Με είχε πολλές φορές
προειδοποιήσει ο Κωστής , ο υπαρχηγός να μαζέψω λίγο τα αστεία μου γιατί δεν θα
μπορούσε να ελέγξει την κατάσταση. Εγώ όμως δεν σταματούσα γιατί με προκαλούσε
η συμπεριφορά κάποιων και κυρίως του αρχηγού και αυθόρμητα προσέβαλλα το στόχο
.
Ηρθε λοιπόν και για μένα η
σειρά μου να καθαιρεθώ και μάλιστα με
έντονο τρόπο από τον αρχηγό. Μιά μέρα
ανέφερα το όνομα του ήδη καθαιρεθέντος τραπεζίτη και μάλιστα είπα ότι μίλησα
μαζί του και εκτίμησα την συμπεριφορά του απέναντί μου . Είπα ακόμη επι λέξη :
“ πολύ εξαιρετικός άνθρωπος , ευγενής και πρόσχαρος . Κάναμε καλή παρέα και πιστεύω πως αδικήθηκε με την υπερβολική αντίδρασή μας.” Ο αρχηγός όταν άκουσε αυτούς του ύμνους για
τον τραπεζίτη, τον οποίον είχε ο ίδιος απομακρύνει ως παρεκτραπέντα ,είπε
οργισμένος : ¨ Δεν σας έχω πει ότι δεν θέλω να ακούω γιαυτόν . Σταματήστε
λοιπόν αυτό το τροπάριο.¨ .Εγώ αντέδρασα κλιμακώνοντας την αντιπαράθεση . Είπα
¨κανένας δεν μπορεί να μου επιβάλλει να μιλάω με καλά λόγια για κάποιον που εγώ
θεωρώ εξαιρετικό άνθρωπο ¨. Τότε ο αρχηγός εκτός εαυτού και παραβλέποντας τους
άλλους της παρέας που έπεσαν πάνω του να σβήσουν τη φωτιά που έπαιρνε
διαστάσεις , είπε πολύ εκνευρισμένος προς εμένα :¨Ε, να λοιπόν τέτοιος είσαι
και σύ και δεν θέλω να σε βλέπω από δω
και πέρα. Δεν θέλω να πω πόσα άλλα επιβαρυντικά ξέρω για σένα.¨. Αυτές οι
οργισμένες φωνές του έκαναν όλους του φίλους μας να παγώσουν γιατί δεν περίμεναν
αυτή του την σκληρή αντίδραση .
Εβλεπαν πως σίγουρα θα οδηγούσε στην
απομακρύνσή μου και δεν ήθελαν αυτό να συμβεί , Ο υπαρχηγός ο Κωστής μπήκε στη
μέση και είπε έντονα: “ Ε, δεν είναι πράγματα αυτά που κάνεις ,σύνελθε. Είναι
δυνατόν να μιλάς έτσι στο φίλο μας το Γιώργο;¨. Ταυτόχρονα ο Πάνος αντέδρασε
προς υπεράσπισή μου λέγοντας : ¨Ξέρεις τι είπες αυτή τη στιγμή. Πάρτο πίσω
γιατί αδικείς έναν καλό φίλο μας. “ .Εκείνος που δε μίλησε καθόλου γιατί δεν
είχε τη δύναμη να αντιδράσει εκείνη τη στιγμή , ήταν ο Λάμπης ο οποίος είχε κυριολεκτικά αιφνιδιαστεί από τα λεγόμενα
του Αρχηγού. Εγώ ακούγοντας τα όσα εκτόξευσε ο αρχηγός , κράτησα την ψυχραιμία
μου και το μόνο που είπα ήταν : ¨σε μένα λές τέτοια λόγια , κρίμα για την
εκτίμηση που σου είχα “ . Σχεδόν αμέσως έφυγα και από τότε σταμάτησα την
παρουσία μου στην παρέα , ¨Ολοι οι φίλοι κατέβαλαν προσπάθειες να δοθεί κάποια
συγγνώμη από μέρους του αρχηγού άλλα αυτός ακολουθούσε του κανόνες που δεν του
επέτρεπαν τη συγγνώμη και την παραδοχή του λάθους πριν ο χρόνος ατονίσει τα
γεγονότα . Ετσι πέρασε πολύς καιρός , σχεδόν ένας χρόνος και μόνο κατ’ιδίαν
έβλεπα τους φίλους .
Εν τω μεταξύ σημαντικά γεγονότα
άλλαξαν την πορεία των πραγμάτων στην παρέα μας και μείωσαν τις αιτίες που μας
είχαν χωρίσει. Πρώτα πρώτα το καλοκαίρι έγινε ο γάμος της κόρης μου σε ένα
χωριό του Πηλίου . Κάλεσα όλους τους φίλους και τον αρχηγό της παρέας .
Ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και ήταν ιδιαίτερα φιλικός μαζί μας . Οι ευχές του
μας χαροποίησαν και έδιωξαν κάθε κακή ανάμνηση στις σχέσεις μας. Αλλωστε είχε
περάσει ένας ολόκληρος χρόνος και ήταν καιρός επανένταξης στην παρέα μας . Το
επομενο καλοκαίρι πάντρεψε ο αρχηγός το γυιό του στο νησί της Σκιάθου.
Ανταποκριθήκαμε στην πρόσκλησή του όλοι οι φίλοι και μάλιστα καθήσαμε στο νησί
μερικές ημέρες πριν από την τελετή του γάμου. Αυτή μας η ενέργεια γέμισε με
χαρά τον αρχηγό της παρέας . Υπερέβαλε εαυτόν στην οργάνωση τόσο της γαμήλιας
τελετής όσο και του γλεντιού μετά το γάμο . Ολα λειτούργησαν με τελειότητα όπως
ο ίδιος τα είχε σχεδιάσει. Το τραπέζι και ο χορός σε πολυτελές ξενοδοχείο της
Σκιάθου ήταν ότι καλύτερο είχα δει . Ο αρχηγός σε θέματα οργάνωσης εκδηλώσεων
ήταν μοναδικός και δεν φείδονταν χρημάτων και κόπων. Εγώ κατά την προσφιλή μου
τακτική κατέγραφα με κάμερα τα γεγονότα του γάμου με κάθε λεπτομέρεια .Αυτή τη χειρονομία μου ο αρχηγός την
εκτίμησε ιδιαίτερα και με ευχαρίστησε πολλές φορές . Μετά το γάμο έδωσα την
καταγραφή στον αρχηγό και αυτός με τη σειρά του σε ειδικό γραφείο επεξεργασίας
σε δισκέττες. Επι αρκετές ημέρες καλούσε κόσμο στο εξωχικό του να δει το γάμο
του γιού του στην τηλεόραση .Φυσικά πρώτο κάλεσε εμένα για να με τιμήσει για
την ενέργειά μου να καταγράψω με κάθε λεπτομέρεια τον υπέροχο αυτό γάμο.
‘Ετσι έλειξε η περιπέτεια της
οδυνηρής απομάκρυνσής μου από την παρέα και αργότερα είπα στο φίλο μου τον
Κωστή πως έχω σβήσει ότι έχει συμβεί και το έχω ρίξει πίσω. Αυτά τα λόγια
φαίνεται πως ο Κωστής τα επανέλαβε στον αρχηγό και αυτός με τη σειρά του
συγκινήθηκε και μου ζήτησε συγγνώμη για ότι κακό είχε γίνει.
Αυτή η παρέα όπως φαίνεται από
όσα έχω μέχρι τώρα εξιστορήσει , είχε μια δυναμική πορεία που δεν ήταν
καθορισμένη αλλά πήγαινε μέσα από συγκρούσεις, ενδιαφέρουσες αντιπαραθέσεις και
γκρίνιες που όμως αξιοποιούσαμε με χιούμορ . Κάποιοι βέβαια στην πορεία πλήρωναν το δυναμισμό του αρχηγού αλλά φαίνεται πως αυτό το
θεωρούσαμε αναγκαίο κακό μπροστά στα τόσα καλά που προσέφερε αυτή η παρέα που
μόνο πλήξη δεν προκαλούσε στην πορεία της.
Ο φίλος μας ο Λάμπης συνέχιζε
καθημερινά τις πολιτικές του αναλύσεις και όπως πάντα, ζητούσε επιβεβαίωση της
ορθότητας του λόγου του με τη φράση : «
Τα λέω καλά ρε σύ;» και φυσικά έπερνε πάντα την απάντηση :| «πολύ καλά τα
λές.». Φαίνεται όμως πως ήρθε ο καιρός της κρίσης και για το Λάμπη που μέχρι
τότε ήταν ο πιο παλαιός στενός φίλος του αρχηγού. Πολλά καλοκαίρια τα είχαν
περάσει μαζί , αρκετές εορτές και πανηγύρεις είχαν γλεντήσει μαζί και πάντα ο
Λάμπης ακολουθούσε τον αρχηγό «άνευ αντιλογίας». Ηρθε όμως ένα καλοκαίρι που ο
Λάμπης δε συμφώνησε με την επιλογή του αρχηγού, ο οποίος ήθελε να περάσουν
κάποιες μέρες στο Λουτράκι. Για τον Λάμπη υπερίσχυσε η Αιδιψός και για πρώτη
φορά στην ιστορία της φιλίας τους διεράγη η σχέση τους και ο Λάμπης
αποστάτησε. Ο αρχηγός δεν μπορούσε να αφήσει να περάσει έτσι αυτή η αποστασία
και έθεσε σε ισχύ τον πίνακα ποινών για τα μέλη που ατακτούσαν και
διαφοροποιούνταν από την επίσημη γραμμή της
οποίας εκφραστής ήταν ο ίδιος. Ετσι ο Λάμπης έπεσε σε δυσμένεια και
κατάλαβε πως έπρεπε να αναζητήσει για πρώτη φορά άλλη στέγη . Στεγάστηκε λοιπόν
σε μια ,όπως τη χαρακτηρίσαμε αργότερα, « αριστερή πλατφόρμα» μαζί με μερικούς
άλλους πρώην φίλους και ήδη «σχισματικούς».
Η πλατφόρμα αυτή στεγάζονταν
στο Καφέ Εργάνη στο οποίο δεν πήγαινε πλέον η παρέα του αρχηγού. Φυσικά το
σχίσμα της παρέας σε δύο «πλατφόρμες» έφερε συρίκνωση σε μέλη . Οταν μερικές
φορές πήγαινα να δώ το Λάμπη στην « αριστερή πλατφόρμα» με υποδέχονταν με χαρά σαν τον παλιό καλό
καιρό. Ζητούσε να πληροφορηθεί τι κάνουν οι παλιοί φίλοι και τι λένε για όσα
συνέβησαν στην παρέα μας. Δεν άνοιγε θέμα αρχηγού αλλά υποστήριζε πως όλα έχουν
τελειώσει γιαυτόν και ότι δεν επρόκειτο να επανέλθη στα παλιά λιμέρια.
Προσπάθησα πολλές φορές να του υπενθυμίσω την παλιά δυνατή φιλία του με τον
αρχηγό αλλά πριν συνεχίσω με διέκοπτε με τα λόγια του : « όλα έχουν ένα τέλος
φίλε .ως εδώ ήταν .Τώρα συνεχίζω μόνος .θες να με δεις έχει καλώς ,δε θες ,
πάλι καλά να είσαι εκεί που θα βρίσκεσαι.» . Στην περίπτωση του Λάμπη φαίνεται
πως η σχέση ωρίμασε και κατέπεσε όπως τα φρούτα. Κάποιος από την παρέα είπε πως
τα έχει αυτά η ηλικία η οποία όσο προχωράει οδηγεί τον άνθρωπο σε νηπιακές
αντιδράσεις.
Η παρέα μας είχε με την πάροδο
του χρόνο αρκετές μετατοπίσεις από καφέ σε καφέ. Ξεκίνησε από το «Κιέριον» ,
ένα καφέ με ιστορία . Μιά μέρα όμως έκανε ο αρχηγός παρατήρηση στους υπεύθυνους
να υπενθυμίσουν σε μια κυρία που κάπνιζε ,ότι από το νόμο δεν επιτρέπονταν το
κάπνισμα . Ο υπεύθυνος όμως αδιαφόρησε και απομακρύνθηκε αφήνοντας την κυρία να
απολαμβάνει το τσιγάρο της. Αύτο ήταν πράγματι απαράδεκτο για μας και
συμφωνήσαμε να μην ξαναπάμε σ’αυτό το καφέ. Ακολούθησε η Εργάνη ,ένα καφέ για
ηλικιωμένους κυρίους που μετα τις δώδεκα το μεσημέρι άδειαζε και είχε άνεση
χώρου. Η θέση της Εργάνης ήταν μοναδική στην πλατεία σε γωνία με θέα τόσο στο
κέντρο της πλατείας όσο και στον κεντρικό πεζόδρομο . Το μειονέκτημα της
Εργάνης ήταν η υψηλή θερινή θερμοκρασία λόγω της μεσημβρινής θέσης της. Ετσι
του καλοκαιρινούς μήνες και κυρίως τον Μάϊο, Ιούνιο η παρέα πήγαινε στο καφέ
«Μπιτσικλέτα» που είχε βορινό προσανατολισμό και το ονομάσαμε «δροσερό» για τη
δροσιά του τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού. Τον επόμενο χειμώνα και λόγω της
διάσπασης , η δική μας πλατφόρμα άφησε την Εργάνη στην παρέα του Λάμπη και πήγε
σε διπλανό καφέ που έφερε το όνομα « La Plaza» .
Αλλά και εκεί δεν καθήσαμε πολύ γιατί εσωτερικός χώρος του ήταν λιγάκι
πληκτικός. Ετσι μετά κάποιους μήνες έγινε μετακίνηση στο πολυτελέστερο καφέ της
κεντρικής πλατείας που έφερε το όνομα « Jasmin ». Αυτές οι διαρκείς μετακινήσεις από καφέ σε καφέ έδειχναν μια τάση φυγής με
σκοπό να μήν αφήνουμε ίχνη σε
κάποιους που δεν ήταν φιλικοί μαζί μας.
Πέρασε καιρός και η παρέα
μας επανήλθε στους κανονικούς της
ρυθμούς , χωρίς διαφωνίες και αντιπαραθέσεις . Ο αρχηγός μετρίασε τους τόνους
και η ευγένειά του έδωσε άλλο ύφος στις συζητήσεις. Τα οικονομικά και οι
περικοπές των ταμείων ήταν ένα θέμα που καθημερινά βρίσκονταν στην επικαιρότητα
. Εγώ επειδή είχα πρόσβαση στο ιντερνέτ έφερνα καθημερινά σχόλια για συζήτηση .
Ακουγα κάποιον από την παρέα να μου λέει : « τι λένε σήμερα εκεί που διαβάζεις
στο ιντερνέτ; Θα γίνουν τελικά και άλλες περικοπές ταμείων ;» . Εγώ έδινα
αισιόδοξη απάντηση που φυσικά δεν ήταν από άλλες πηγές παρά από τη δική μου αίσθηση.
: « Ελα ρε , όλα θα πάνε καλά τελικά. Αυτή η κυβέρνηση είναι αρκετά καλή για
μας.» . Φυσικά κανείς δεν πίστευε σε τέτοια λόγια και όλοι γελούσαν . Κάποιος
συμπλήρωνε : « Καλά να πάθουμε , αριστερά δε θέλαμε; Φάτε τώρα τα νέα
φορολογικά μέτρα.». ¨Ολοι συμφωνούσαν πως τα νέα μέτρα θα οδηγούσαν σε σταδιακή
εξόντωση των οικονομικά ασθενέστερων και ότι δεν υπήρχε ελπίδα σύντομης
ανάκαμψης της οικονομίας. Ψάχναμε να βρούμε κανέναν που να διαφωνεί μαζί μας
ώστε να προκύψει διαμάχη που θα έδινε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη συζήτηση.
Γιαυτό προκαλούσαμε μερικές φορές
σκόπιμες διαφωνίες ώστε να αποκτήσει ενδιαφέρον η συζήτηση. Ελεγα κάποτε εγώ,
ανοίγοντας ένα θέμα, πως η κυβέρνηση αυτή θα αποκαταστήσει φορολογική
δικαιοσύνη με τα νέα νομοσχέδια που έχει
κατά νου. Τότε αυτό ήταν το έναυσα για αντεπίθεση κάποιου. Μου απαντούσε σχεδόν
αμέσως με το επιχείρημα : « Τι είναι αυτά που λές ; μήπως σέ έχουν πείσει και
σένα και πήγες μαυτούς εκεί; Ακου, φορολογική δικαιοσύνη λέμε τώρα την έξόντωση
των μικρομεσαίων.» Μετά τη διαμάχη στην
οποία έπερναν μέρος αρκετοί ώστε να
αποσυρθεί τελικά ο εχθρός ηττημένος, εγώ
αποκάλυπτα πως ήταν σκόπιμη η θέση που είχα διατυπώσει για να παραστήσω τον
αντίπαλο και να δοθεί μια κάποια μάχη. Βεβαίωνα πως εγώ δεν είχα τέτοιες
απόψεις αιρετικές για την παρέα και ότι ήμουνα πολιτικά καθαρός όπως όλοι μας.
Πολλές φορές στην παρέα
παρουσιάζονταν κενά θεμάτων και για ώρα όλοι μας ψάχναμε να βρούμε κάτι για να
καλύψει το χρόνο. Τότε ήταν που έριχνα ένα ερώτημα για κάποια ιστορία από το
παρελθόν . Αμέσως άστραφταν τα πρόσωπα των ηρώων της παρελθούσης νεότητας και
ακολουθούσε μια περιγραφή των γεγονότων που κρατούσε το ενδιαφέρον της παρέας
τεταμένο .Δεν είχε σημασία αν η ιστορία αυτή είχε ξαναειπωθεί. Ποιός άλλωστε το
θυμόταν αυτό . Το θέμα ήταν να ξαναζωντανέψουν παλαιές δόξες. Ρώτησα λοιπόν τον
αρχηγό σχετικά με μια ιστορία όπου μαζί με το φίλο του τον Ντίνο κατάφεραν να
κερδίσουν ένα στοιχημα από άλλους φίλους τους. Αρχισε λοιπόν ο αρχηγός να
περιγράφει σα να ζούσε τις στιγμές εκείνες : « Που λές είμαστε μια παρέα και
κάποιος είπε ότι δεν είναι δυνατόν να καλύψουμε τη διαδρομή Λάρισα –
Καρδίτσα σε λιγότερο από δυο ώρες. Τότε
εγώ και ο Ντίνος τους είπαμε αν πάνε στοίχημα εμείς είμαστε ικανοί να το
κερδίσουμε. Τα χρήματα που συμφωνήσαμε ως έπαθλο ήταν πολλά για την εποχή
,σχεδόν ένας μηνιαίος μισθός. Πήραμε όλα τα μέτρα ώστε η μέτρηση του χρόνου να
είναι σωστή και να υπάρχει εγγύηση καταβολής των χρημάτων τα οποία κρατούσε
ένας φίλος μας . Πριν ξεκινήσουμε από τη Λάρισα τηλεφώνησε ένας κοινός γνωστός
και έδωσε το χρόνο εκκίνησης με το ρολόϊ του ΟΤΕ της πόλης . Ο Ντίνος ήταν
γνωστός δεξιοτέχνης στην οδήγηση και πιστεύαμε ότι θα κάνουμε ρεκόρ. Είχαμε
άλλωστε και άλλες φορές χρονομετρήσει τη διαδρομή και είχαμε το χρόνο που θα
μας οδηγούσε στη νίκη. Ολοι οι φίλοι μας
ήταν συγκεντρωμένοι στην πλατεία της πόλης όπου και θα φτάναμε μετά την
διαδρομή. Το σπουδαίο ήταν πως είχαμε και αρκετές θαυμάστριες οι οποίες βέβαια
περίμεναν το νικητή για να τον αποθεώσουν . Οταν πλησίαζαν περί της δύο ώρες
φάνηκαν κάτι φώτα μακρυά στο δρόμο .Τότε ένας από του φίλους που έβαλαν το
στοίχημα είπε στον άλλο : « Λές να είναι αυτοί;» .και ο άλλος απάντησε «Σώπα ρε
που είναι αυτοί . πάει τώχασαν το στοίχημα .» . Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά
πάντα μέσα στο χρόνο και καταφτάσαμε θριαμβευτές . Τότε οι φίλοι μας έσκυψαν τα
κεφάλια και αποχώρησαν θλιμένοι και κατηφείς. Το σπουδαίο είναι ότι τους
εγκατέλειψαν και τα κορίτσια τους . Ολοι μαζί πήγαμε σε ένα κέντρο και το
διασκεδάσαμε μέχρι πρωϊας. Εγώ με τα χρήματα έραψα και ένα κουστούμι για να
θυμάμαι τη σπουδαία αυτή νίκη!» . Οι παρέα μας χειροκρότησε σα να ήταν παρούσα
στους αγώνες αυτούς. Και ο αρχηγός και ο Ντίνος καμάρωσαν για μια ακόμα φορά για τις ηρωϊκές τους επιτυχίες τα χρόνια
εκείνα της τρελής νεότητας.
Είχαμε λοιπόν στην παρέα μας
κάθε τόσο αυτές τις αναδρομικές αναφορές που αποτελούσαν λύση όταν η παρέα
παρουσίαζε κάποια κενά θεμάτων ή ήταν σε πτώση. Τότε έφτανε και μόνο μια νύξη
για το παρελθόν για να ζεστάνει το κλίμα και να δώσει κάποια κομμάτια
αισιοδοξίας για το μέλλον. Ο Ντίνος πάλε
ποτέ ανθυπολοχαγός στο στρατό και ειδικός στη βιομηχανία των ψυκτικών , είχε
αδυναμία σε ιστορικές αναφορές και ιδίως της κατοχής και του εμφυλίου . Είχε ο
ίδιος αρκετά βιώματα αλλά είχε και το ταλέντο της αφήγησης αυτών των
καταστάσεων που έζησε ο τόπος μας πριν απο σαρανταπέντε χρόνια. Εγώ είχα βρει
στον Ντίνο μια ιστορική πηγή γιαυτή τη περίοδο . Αρκούσε μόνο να ανοίξω το θέμα
με μια ερώτηση του τύπου : « Τι διαβάζεις τώρα Ντίνο;» .Αμέσως ο Ντίνος ,
ακούραστος στην αφήγηση, άρχιζε να διηγείται με παραστατικό τρόπο διάφορες
ιστορικές μνήμες . Ιδιαίτερη αξία είχαν ορισμένα βιώματα του αφηγητή Ντίνου από
την Κατοχή και τον εμφύλιο . Ηταν παιδί όταν έλαβαν χώραν τα γεγονότα αυτά και
η εντυπώσεις του είχαν χαραχθεί έντονα στη μνήμη του. Ημουν τυχερός να ακούω
ένα αυθεντικό ιστορικό αυτής της περιόδου που έζησε τα γεγονότα και μπορούσε
καλύτερα από κάθε άλλον να τα περιγράψει. Κάποτε είπε στην παρέα : « Ξέρετε πως
βρέθηκα σε ένα σπίτι όπου είχε έλθει εκεί Ο Αρης Βελουχιώτης και εγώ καθόμουν
και τον κοίταγα μετά τα όσα είχα ακούσει γιαυτόν». Μου διηγήθηκε περιπέτειες
που έζησε όταν εισέβαλαν η αντάρτες στην πόλη μας και ο ίδιος βρέθηκε να παρακολουθεί πραγματική
μάχη ανάμεσα στους εισβολείς και το
στρατό. Αυθεντικές διηγήσεις που λίγοι
έχουν το προνόμιο να απολαμβάνουν ιδιαίτερα από τον χαρισματικό αφηγητή Ντίνο.
Αρκετές φορές με εφοδίασε με βιβλία και περιοδικά ιστορικού περιεχομένου σχετικά με την περίοδο
αυτή, της κατοχής και του εμφυλίου με τις μάχες στην Αθήνα και αργότερα στα
βουνά . Η παρέα άκουγε τις εξιστορήσεις με αρκετό ενδιαφέρον και περισσότερο
από όλους εγώ που είχα ακούσει παρόμοιες περιγραφές και από τον πατέρα μου ,
ανθυπολοχαγό στην Αλβανία και υπολοχαγό στον εμφύλιο από την πλευρά του εθνικού
στρατού. Φαίνεται πως αυτή η παρέα μας τα είχε όλα. Ψυχαγωγία ,επιμόρφωση
πολιτική και οικονομική και ακόμα διδασκαλία της ιστορίας για τους νεώτερους χρόνους. Εν τω μεταξύ είχε περάσει
η περίοδος των κρίσεων στις σχέσεις μας και όλοι μη εξαιρουμένου και του
αρχηγού γίναμε σοφότεροι και ποιο ήρεμοι.
Υπήρχε βέβαια κάτι για το οποίο
δεν είμαστε ευχαριστημένοι, και αυτό ήταν η διχοτόμηση της παρέας στις δύο
πλατφόρμες . Και οι δύο πλευρές περιείχαν παλαιούς φίλους οι οποίοι δεν έκαναν τις αναγκαίες
υποχωρήσεις για επανένωση. Αρκετές φορές συζητούσα με τον Κωστή για την ανάγκη εκπόνησης
σχεδίου για αποκατάσταση γιατί το θέμα ακολουθούσε τους ρυθμούς του
«Κυπριακού». Φαίνεται πως ο Κωστής είχε κουραστεί με τα καμώματα κάποιων φίλων
και δεν προχωρούσε ειρηνευτικές προσπάθειες. Συναντήσαμε το Λάμπη στο καφέ «
Αίνιγμα» και αρχίσαμε να μιλάμε όπως παλιά για πολιτική και οικονομικές
επιπτώσεις στη σύνταξή μας. Ο Λάμπης υποστήριξε πως όλα αυτά που γίνονται στις
μέρες μας τα είχε προβλέψει . Μας χαρακτήρισε υψηλόμισθους και ζήτησε να
δεχθούμε επι τέλους μια μείωση των αποδοχών μας ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Οπως πάντα κοίταξε γύρω του και απευθυνόμενος σε μένα κατέληξε με την προσφιλή
του φράση : « τα λέω καλά ρε». Εγώ του απάντησα πως τα λέει πολύ καλά αλλά είναι
καρός να δεχθεί τις ειρηνευτικές συνομιλίες που θα οδηγήσουν σε επίλυση της κρίσης
που ταλαιπωρεί εδώ και καιρό την παρέα μας. Η απάντησή του ήταν « Οχι φίλε ως
εδώ ήταν , πάει τελείωσε αυτό το θέμα» .
Η επανένωση της παρέας δεν
πραγματοποιήθηκε ακόμα παρά τις ειρηνευτικές προσπάθειες για έναρξη τουλάχιστον
των ειρηνευτικών συνομιλιών . Στις μέρες
μας ακόμα και η κυπριακές προσπάθειες των δύο μερών τείνουν να καταλήξουν σε
κάποιο αποτέλεσμα πολύ περισσότερο εμείς που δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε και
να διεκδικήσουμε πέρα από μια ευχάριστη παρέα που συνοδεύει καθημερικά τον
μεσημεριάτικο καφέ μας. Μετά τη
διχοτόμηση της παρέας έχουμε μετακινηθεί στο καφέ Αίνιγμα όπου οι συνθήκες
είναι πολύ καλές και ο χώρος άνετος. Ισως η ονομασία του καφέ αποδίδει και την
κατάσταση που έχει περιπέσει η παρέα μας . Καλούμαστε εμείς να λύσουμε το αίνιγμα
των φιλικών σχέσεων και πιστεύουμε πως όταν οριμάσουν οι καιροί όλα θα γίνουν
όπως πρώτα. Ολοι μας έχουμε ανάγκη να ανταλάσουμε απόψεις πάνω σε πολιτικά
,οικονομικά και κοινωνικά θέματα τώρα που έχουμε άφθονο χρόνο για τέτοιες
αναλύσεις . Τα μέλη έχουν μεγάλη γνώση όλων των πεδίων που μας ενδιαφέρουν και
όλοι έχουμε να οφεληθούμε από τις συζητήσεις αυτές. Οταν εμφανίζονται κάποιες
δυσκολίες λόγω και της χαλάρωσης της μνήμης μας αναλαμβάνει η τεχνονολία του
ιντερνέτ να μας καλύψει τις απώλειες . Ο Πάνος είναι σπεσιαλίστας σε θέματα
χειρισμού του κινητού του και δε χάνει την ευκαιρία να εισέλθει σχεδόν ακαριαία
στο χώρο του ιντερνέτ και να δώσει τη σωστή πληροφόρηση στην παρέα . Ο
θαυμασμός όλων μας είναι η αμοιβή του σαυτές τις κινήσεις . Υπάρχουν ακόμη και
σχετικά βίντεο που τεκμηριώνουν τις θέσεις και δεν επιδέχονται πια καμιά
αμφισβήτηση από μέρους της παρέας. Στις συζητήσεις μας δεν υπάρχουν θέματα
καταλόγου και θα έλεγα πως όλα θυμίζουν τις συζητήσεις στη Βουλή πού
χαρακτηρίζονται ως θέματα «προ ημερησίας διατάξεως». Ο καθένας μας μπορεί να
ανοίξει ένα θέμα από την επικαιρότητα και να ακολουθήσει η συζήτηση . Αν το
θέμα έχει ενδιαφέρον μπορεί να αντέξει στο χρόνο αλλοιώς χάνεται και αναζητήτε
κάποιο άλλο . Μετά τη σχάση της παρέας μας υπάρχει πραγματικά έλλειμα μάζας και
πρέπει να είναι ανοικτή σε διάφορες προσεγγίσεις μελών . Στο αίνιγμα υπάρχει η
δυνατότητα προσωρινής συμπλήρωσης μελών
από διερχόμενους γνωστούς που λένε μια καλημέρα και θίγουν και κάποιο θέμα για
να τονίσουν περισσότερο την παρουσία τους στο χώρο . Παράπλευρα υπάρχει μια
μεγάλη παρέα Γεωπόνων που πολλές φορές δέχεται αλληλεπίδραση από μας και
μερικές φορές γίνεται και ενσωμάτωση μια και πρόκειται για παλιούς φίλους και
γνωστούς . Στα καφέ το φαινόμενο της
πρόσκαιρης προσέγγισης είναι ανάγκη επικοινωνίας . Ολοι είναι ανοικτοί σε συζητήσεις
, χαμόγελα και αστεία που κάνουν το κλίμα πιο ευχάριστο . Φαίνεται πως ο
καφές ο μέτριος ή και ο σκέτος επηρεάζουν θετικά τη συμπεριφορά μας . Μόνο ο
Ντίνος διαφοροποιείται ως προς τη σύνθεση του καφέ τονίζοντας στην παραγγελία
του τη αναλογία 4 προς 1 σχετικά με τη γλυκύτητα του παρασκευάσματος.
Η τελευταία μας μετακίνηση
έγινε ξανά στο καφέ ¨ΚΙΕΡΙΟΝ¨από το οποίο είχε ξεκινήσει η παρέα μας τις
συναντήσεις της . Τώρα όμως τα μέλη της είχαν διαφοροποιηθεί καθώς ο ¨Αρχηγός ¨
απουσίαζε για αρκετό καιρό λόγω μιας κάκωσης του ποδιού του , είχε όμως
προστεθεί ένα άλλος φίλος , ο Στυλιανός ο οποίος είχε ευρύτητα πνεύματος και
ανησυχίες σχετικά με την παγκοσμιοποίηση και τις μελλοντικές συνέπειές της για
την ανθρωπότητα . Είχε αρκετό ενδιαφέρον η τεκμηρίωση του με επιχειρήματα που αντλούσε από διάφορες
πηγές ακόμη και από το facebook . Η
θεωρία του ότι όλα έχουν δρομολογηθεί από την παγκόσμια τάξη πραγμάτων που
τείνει να κυριαρχίσει στο κόσμο , δεν μπορούσε εύκολα αντικρουστεί από τα μέλη
της παρέας μας και μερικοί από μας
άφηναν ασχολίαστη αυτή τη θεωρία λόγω αδυναμίας κατανόησης . Πάντως ο
Στυλιανός έβαζε ενδιαφέροντα θέματα με ένα εξαιρετικό τρόπο σκέψης και τεχνικής λέγοντας πολλές φορές τη φράση « έτσι
λέω εγώ με το ταπεινό μου μυαλό, μπορεί να κάνω και λάθος». Αυτή η μετριοπάθεια
στα λεγόμενα του φίλου μας δημιουργούσε ένα κλίμα κατανόησης και συμμετοχής στη
συζήτηση που προχωρούσε σε βάθος και κάλυπτε αρκετό χρόνο . Ακόμη η συζήτηση ανέβαινε σε ανώτερα επίπεδα όπου υπήρχε άρωμα
επιστήμης και το ενδιαφέρον των μελών της παρέας μεγάλωνε . Αλλωστε είχαμε
κουραστεί να συζητάμε μόνο πολιτικά και οικονομικά θέματα και ήταν καιρός να
ασχοληθούμε με την επιστήμη και την έρευνα με πληροφορίες που μας έδινε ο τύπος
και το ιντερνέτ. Το ενδιαφέρον μας για
επιστημονικές συζητήσεις τροφοδοτούνταν και από το γεγονός ότι είχαμε γνώσεις
από τις σπουδές μας σε διάφορα πεδία όπως Φυσική, Χημεία , οικονομία ,
πολιτικές επιστήμες και άλλα. Ετσι ο Στυλιανός έδωσε το έναυσμα για στροφή σε
πιο ουσιαστικές συζητήσεις που μέχρι τότε δεν είχαμε κάνει. Για αρκετό καιρό
επήλθε σοβαρότητα στο κλίμα της παρέας και ξεχάστηκαν τα αστεία και τα
πειράγματα . Θα έλεγε κανείς πως η παρέα μας έδειξε σημεία ωρίμανσης και
προόδου . Στα νέα μέλη της παρέας αρκετά σημαντική θέση είχε και ο Βασίλης ο
Ασφαλιστής . Ταλαντούχος σε ποικίλα θέματα όπως η καλλιέργεια φυτών , η πληροφόρηση μέσω ιντερνέτ για τον καιρό και
τα ταξίδια σε διάφορες χώρες . Ηταν εξαιρετικός συζητητής και δεν διέκοπτε ποτέ
το συνομιλητή του αλλά τον άκουγε με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ηταν ακόμη
δεξιοτέχνης στο χειρισμό του ιντερνέτ με το κινητό του και όταν προέκυπτε θέμα
που ήθελε απάντηση σε χρόνο ρεκόρ είχε πάρει την πληροφορία από το κινητό του .
Μερικές φορές έρχονταν στην
παρέα μας και ο Χρήστος ο οποίος ήταν μέλος του συμβουλίου των συνταξιούχων
δημοσίων υπαλλήλων του νομού μας . Ο Χρήστος είχε εξαιρετικό χιούμορ και
σχολίαζε τα γεγονότα με ένα δικό του τρόπο μάλλον σαρκαστικό . Εδινε κέφι στην
παρέα με τα σχόλιά του σε διάφορα θέματα
που άκουγε να συζητιούνται . Σχεδόν πάντα έπινε τσίπουρο το οποίο χαρακτήριζε
ως χάπι αισιοδοξίας . Στο ποτό τον ακολουθούσε και ο φίλος του ο Στυλιανός ο
οποίος χαρακτήριζε το τσίπουρο το πλέον κατάλληλο γιατί δεν ήταν προϊόν ζύμωσης
αλλά απόσταξης. Μαζί με το τσίπουρο το κατάστημα έφερνε και μια πιατέλλα
τυράκια και σαλαμάκια για μεζέ και όλοι
τσιμπούσαμε κάτι από αυτά που ήταν στο
τραπέζι.
Ηρθε ο καιρός που η παρέα μας
διαφοροποιήθηκε και άλλαξε μορφή και σύνθεση. Οι τίτλοι ξεχάστηκαν γιατί ο
ανελέητος χρόνος επέφερε τη φθορά του. Ο πάλε ποτέ “αρχηγός” αραίωσε τις
εμφανίσεις του και ο υπαρχηγός υποβαθμίστηκε σε απλό περιφερειακό μέλος χωρίς
ουσιαστικές αρμοδιότητες . Ο Λάμπης παρά τις προσπάθειες δεν επανέκαμψε παρά το
γεγονός ότι τα επιχειρήματά του δεν έπειθαν πλέον κανένα από τους υπόλοιπους
πιστούς τις παλαιάς παρέας. Με τη νέα της μορφή η παρέα μας δε θύμιζε σε τίποτα
την ένδοξη πορεία της και το μεγαλείο της. Τώρα τα μέλη είχαν ευκαιριακό
χαρακτήρα και εμφανίζονταν χωρίς πρόγραμμα και ενημέρωση. Ο Στυλιανός , ο
Ασφαλιστής και ο Δασάρχης έκαναν την εμφάνισή τους περιοδικά και είχαν
περισσότερο το χαρακτήρα του ανεξάρτητου
μέλους .
&
Μετά τη συγκρότηση ενός νέου
σχήματος παρέας με αρκετά στοιχεία και νέες ιδέες, έκανε την εμφάνιση στην
παρέα μας και μια νέα επιρροή φιλοσοφικών ιδεών που είχαν μεσιανικές επιδράσεις
. Πηγή αυτών των ιδεών ήταν ένας φιλόσοφος εξ Αθηνών με ικανότητες και
δυνατότητα επιρροής σε ανθρώπους κάποιας ηλικίας οι οποίοι αναζητούσαν τη
σωτηρία τους και τη λύση προβλημάτων
υγείας . Τα κηρύγματα του νέου αυτού
μεσία επηρέασαν και μέλη της παρέα μας
τα οποία κυρίως από περιέργεια ωθούμενα στάφηκαν και αναζήτησαν ελπίδα
ανανέωσης . Η παρέα μας χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα . Υπήρχαν οι σκεπτικιστές
που κράτησαν απόσταση και χαρακτήρισαν περίεργη και παράξενη αυτή την εισβολή
των νέων θεωριών περί τον άνθρωπο και το χαρακτήρα του και η άλλη πλευρά που με ενθουσιασμό ακολούθησε το προσκλητήριο
που εξέπεμπε ένα μέλος τις παρέας ως νέος απόστολος των ιδεών του φιλοσόφου.
Στην πρώτη ομάδα υπήρχαν μέλη
που αντέδρασαν με σκωπτικό τρόπο στις θεωρίες περί τριών τύπων ανθρώπων . Δεν
μπορούσαν να δεχθούν απόψεις που δεν είχαν επιστημονική βάση και αναγνώριση. Οι
θεωρίες αυτές του φιλοσόφου που απέκτησε και τίτλους φοβερούς και τρομερούς
όπως τον τίτλο του αντιπρύτανη της ρωσικής ακαδημίας επιστημών , του διδάκτορα
ψυχολογίας και του καθηγητή πάσης επιστήμης κρίθηκαν απο μας εξωπραγματικές . Αυτό το θέμα για μας τους
ασυγκίνητους από τέτοιες υπερβολές ,ήταν πηγή σάτιρας και γέλιου . Δεν
μπορούσαμε να δεχθούμε πως ένας απλός άνθρωπός που έζησε τη μισή ζωή του μακράν
της επιστήμης , έγινε ξαφνικά και με την επίδραση μυστήριων φυσικών δυνάμεων ,
γνώστης και σωτήρας των ανθρώπων του πλανήτη . Βέβαια τέτοιοι τύποι
εμφανίζονται κατά καιρούς και με τις θεωρίες τους αποκτούν οπαδούς και μάλιστα φανατικούς . Οι τύποι αυτοί
αποκτούν και οικονομική δύναμη με τα βιβλία τους και τις δωρεές των μελών της
οργάνωσης που συγκροτούν.
Στη μικρή μας πόλη η ομάδα
φίλων του «γκουρού» κάνει ότι μπορεί για
να διευρύνει το κίνημα του φιλοσόφου αλλά φαίνεται πως όσο περνάει ο καιρός οι
φιλοσοφικές θεωρίες ξεθωριάζουν και οι άνθρωποι απομακρύνονται . Η παρέα μας
τελικά δεν είχε ιδιαίτερη φθορά και ελπίζουμε πως και οι παρεκτραπέντες θα
αντιληφθούν την παγίδα του ¨γκουρού¨.
Σχετικά με τη στέγαση της
παρέας το καλοκαίρι και πριν τις διακοπές συγκεντρώνεται στο καφέ «
Μπιτσικλέτα» που ονομάστηκε από τον πάλε ποτέ αρχηγό , «δροσερό» , λόγω της
σχετικής δροσιάς που προσφέρει η θέση του στην πλατεία .
ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΛΗΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ
Πέρασε αρκετός καιρός και επήλθε ηρεμία και γαλήνη στην παρέα μας.Αρκετοί
μεταμελήθηκαν για τις παρεκτροπές τους ,άλλοι αναθεώρησαν τη στάση τους και
μερικοί σκέφτηκαν τη ρήση του Ευαγγελίου , «Αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν ομονοία
ομολογήσωμεν»
Ηρθε το φθινόπωρο ,τα φύλλα άρχισαν να
πέφτουν και οι συζητήσεις περιορίστηκαν σε οικονομικά θέματα περικοπής των
επικουρικών ταμείων . Τα πολιτικά δεν προκαλούσαν πλέον διενέξεις γιατί η
απογοήτευση έφερε την αδράνεια και την
αποδοχή μιας κατάστασης δύσκολης με αβέβαιο μέλλον.
Συγγραφέας του διηγήματος
« ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΡΕΑΣ»
ο Γεώργιος Φ.
Φυτσιλής ,
απλό μέλος της παρέας.
Καρδίτσα
2018
Ο καιρός πέρασε και αρκετά
γεγονότα άλλαξαν τις παρέες μας και διαφοροποίησαν τις συνήθειές μας . Την
παλιά μας παρέα την έφθειρε ο χρόνος και χάθηκε μέσα στη δύνη αρκετών
γεγονότων. Το ποιό σημαντικό ήταν η εμφάνιση μιας πανδημίας ιού που περιόρισε για αρκετό καιρό τους
ανθρώπους της πόλης στα σπίτια τους και έκλισε τα καφέ και τα καταστήματα της
πόλης εκτός από εκείνα που είχαν να κάνουν με τη διατροφή . Η επικοινωνία με το
τηλέφωνο και το ιντερνέτ χαλάρωσε τις παρέες και τελικά σταμάτησε κάθε μορφή
κοινωνικής επαφής.
Πάνε σχεδόν τρεις μήνες
απομόνωσης και ήρθε ο καιρός να χαλαρώσουν τα μέτρα και να ανοίξουν τα
καταστήματα και τα καφέ .Ολα όμως είχαν αλλάξει και αρκετοί φίλοι μας δεν
εμφανίστηκαν στην πλατεία για λόγους προστασίας της υγείας τους. Στο καφέ
–Κεντρικόν (Central) άρχισε να λειτουργεί ένα υποσύνολο της παλιάς
παρέας με τρείς-τέσσερες φίλους .Τους
απασχολούσαν θέματα φιλοσοφίας ,ιστορίας καθώς και κοινωνικά θέματα της πόλης
μας. Ο Ντίνος ήταν ειδικός σε θέματα του εμφυλίου πολέμου 46-49 και όταν είχε
ευκαιρία έκανε αναλύσεις καθώς είχε και βιώματα από την εποχή εκείνη. Αλλος
φίλος έβαζε φιλοσοφικά θέματα που έπαιρνε από το internet και έδινε και την προσωπική του άποψη σχετικά με κοσμολογικά προβλήματα .
¨Ολοι μας κρατούσαμε στο χέρι ένα τηλέφωνο για να έχουμε άμεση πρόσβαση στις πληροφορίες που έρρεαν
άφθονες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης . Δεν υπήρχε αμφισβήτηση στα θέματα της
συζήτησης αν και πολλά ζητήματα σχετίζονταν με θεωρίες συνωμοσιολογικές .
Εφυγε το καλοκαίρι με τα
περιοριστικά μέτρα αλλά ένα δεύτερο κύμα μας συγκράτησε και μας έκανε πιο
προσεκτικούς στην παρέα μας . Βέβαια υπήρχε αμφισβήτηση σχετικά με την απειλή
του ιού αλλά το μέτρο της μάσκας και της απόστασης λειτουργούσε κυρίως σε
εσωτερικούς χώρους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου