ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  «Επαναλαμβάνω, τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας» – Στις 9 Μαρτίου 1941 άρχισε η ιταλική στρατιωτική επιχείρηση στο πλαίσιο της «Εαρινής Επίθεσης» 9/03/2024 - 4:44μμ   Οι Θερμοπύλες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου είναι το Ύψωμα 731 στα βουνά της Τρεμπεσίνας, εκεί στα βόρεια του Αώου και στα βορειοδυτικά της Κλεισούρας, 20 χιλιόμετρα μακριά. Μικρός ο λόφος, μόλις 731 μέτρα το ύψος, όπως υποδηλώνει η ονομασία του, αλλά με μεγάλη στρατηγική σημασία καθώς βρίσκεται στη φυσική είσοδο που οδηγεί στην κωμόπολη της Βορείου Ηπείρου που το 1941 ήθελαν πάση θυσία να ανακαταλάβουν οι Ιταλοί. Έτσι, στις 6:20 το πρωί της 9ης Μαρτίου οι Έλληνες στρατιώτες ένιωσαν το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια τους. Οι Ιταλοί για δύο ώρες βομβάρδιζαν τις θέσεις τους – εκτοξεύτηκαν περίπου 100.000 οβίδες που σημαίνει ότι κάθε δευτερόλεπτο έπεφταν 11 βλήματα που «έφαγαν» το λόφο κατά 5 μέτρα! Τη στρατιωτική επιχείρηση στο πλαίσιο της «Εαρινής Ε...

  Κωστής Παλαμάς: Ο σπουδαίος μας ποιητής σχηματίζει το πορτρέτο του Ένα πορτρέτο του σπουδαίου Κωστή Παλαμά μέσα από τα λόγια του Κώστα Αθάνατου αλλά και του ίδιου του ποιητή. Στις 27 Φεβρουαρίου 1943, φεύγει από τη ζωή, σε ηλικία 84 ετών μία από τις εμβληματικότερες προσωπικότητες των ελληνικών γραμμάτων, ο  Κωστής Παλαμάς . Όπως είναι ευρέως γνωστό η κηδεία του Κωστή Παλαμά, στην Αθήνα που βρισκόταν υπό την κατοχή των  Ναζί  εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη αντιστασιακή συγκέντρωση του ελληνικού λαού κατά των γερμανών κατακτητών. Ο Τύπος των ημερών εκείνων τελούσε υπό την ναζιστική λογοκρισία γι’ αυτό και οι αναφορές του «ΒΗΜΑΤΟΣ» στα φύλλα που κυκλοφόρησαν τις ημέρες εκείνες δεν θα μπορούσαν να αναφέρονται στη μορδή αυτή που έλαβε η  κηδεία. Ο Βενέζης για την κηδεία του Παλαμά Δέκα χρόνια αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1953, στην ελεύθερη πια Ελλάδα, ο εμβληματικός συγγραφέας και σταθερός συνεργάτης του «ΒΗΜΑΤΟΣ» Ηλίας Βενέζης περιγράφει το πώς βίωσε ο ίδιος τις ημέρ...

  Θουκυδίδης: Το μέτρο της αντικειμενικότητας (Μέρος Γ’) Αντιφατικές είναι οι απόψεις των αρχαίων συγγραφέων αναφορικά με το πού και το πώς έφυγε από τη ζωή ο Θουκυδίδη.Σχετικά με το τέλος του βίου του Θουκυδίδη, τη χρονολογία και τον τόπο του θανάτου του, οι διαθέσιμες πληροφορίες είναι λιγοστές και όχι αρκούντως διαφωτιστικές. Κατ’ αρχάς, η επαινετική αναφορά στις στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις του μακεδόνα βασιλιά Αρχελάου Α’ (βιβλίο  Ιστοριών Β , 2.100) δίνει την εντύπωση ότι ο μέγας ιστορικός κάνει λόγο για έναν ηγεμόνα που δε βρίσκεται πλέον εν ζωή. Εάν η υπόθεση αυτή δεν είναι εσφαλμένη, συνάγεται ότι ο Θουκυδίδης όχι απλώς απεβίωσε μετά το 399 π.Χ. (έτος θανάτου του Αρχελάου), αλλά και εξακολουθούσε να συγγράφει το έργο του ύστερα από το χρονικό αυτό σημείο. Ως προς τον τόπο  – ή τους τόπους –  όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Θουκυδίδης, πρέπει να θεωρούμε μάλλον βέβαιη την επιστροφή του εξορίστου στην Αθήνα μετά την καταστροφή του 404 π.Χ. Σύμφων...

  Θουκυδίδης: Το μέτρο της αντικειμενικότητας (Μέρος Β’) Ο Θουκυδίδης προσεγγίζει με μεγάλη επιφυλακτικότητα το ζήτημα της αξιολόγησης των προσώπων και της εκάστοτε πολιτικής κατάστασης Βαγγέλης Στεργιόπουλος : Η αναμφισβήτητη θέληση του Θουκυδίδη να είναι στο μέτρο του δυνατού αντικειμενικός, χωρίς μεροληπτικά κριτήρια και προκαταλήψεις, φανερώνεται στη μεγάλη επιφυλακτικότητα με την οποία προσεγγίζει το ζήτημα της αξιολόγησης των προσώπων και της εκάστοτε πολιτικής κατάστασης. Χαρακτηριστική επί του θέματος αυτού είναι η στάση του απέναντι στον Περικλή: στο δεύτερο βιβλίο των   Ιστοριών   του (2.65) προβαίνει στη διαπίστωση ότι η αθηναϊκή πολιτεία της εποχής του Περικλή ήταν κατ’ όνομα μόνο δημοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα τελούσε υπό την εξουσία του πρώτου της πολίτη, του ικανότερου ανθρώπου ( εγίγνετο τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή ). Αντίστοιχη, μετρημένη στάση παρατηρούμε από πλευράς του (βιβλίο  Ιστοριών Θ , 8.97) και στο θέμα τη...

             Θουκυδίδης: Το μέτρο της                                    αντικειμενικότητας Προδίδοντας την πατρίδα του, ο Αλκιβιάδης συμβούλευσε τους Σπαρτιάτες να άρουν τις επιφυλάξεις τους, να οχυρώσουν τη Δεκέλεια της Αττικής και να στείλουν στρατεύματα στη Σικελία Βαγγέλης Στεργιόπουλος Πριν διεξαχθεί η πρώτη επιχείρηση εναντίον των Συρακουσών, ο Νικίας θεώρησε σκόπιμο να απευθυνθεί με παραινετικούς λόγους στους άνδρες του, στους Αθηναίους και στους συμμάχους τους (Αργείους, Μαντινείς και νησιώτες) που είχαν εκστρατεύσει μαζί τους στη Σικελία. Απέναντί τους είχε παραταχθεί το πεζικό και το ιππικό των Συρακουσίων, ενισχυμένο από δυνάμεις που προέρχονταν από το Σελινούντα, τη Γέλα και την Καμάρινα. Ύστερα από μια σκληρή και αμφίρροπη μάχη, οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοί τους κατάφεραν να τρέψουν τους αντιπάλους τους σε φυγή. Ο Ερμοκράτης ήταν εκείνο...